°ILGIN İREN°

2. BÖLÜM

Medya:Ilgın İren GÜVEN (AKBAY)
Keyifli okumalar

Taksinin durmasıyla şoföre parasını verip indim. Gelmiştim ne olacağı hakkında pek bir fikrim yok açıkcası ama içimden bir ses hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diyordu.

Hızlıca çantamdan anahtarı çıkardım . Evin kapısını açtığım gibi gelen ağır kokuyla midem altüst olmuştu . Bunlar hastaneye gitmeden önce gerçektende içki mi içtiler?!!

Gerçekten şaka gibiydiler. Hemen odama girip yatağımın altındaki valizi çıkardım. Muhtemelen artık burası o kızın odası olacaktı. Reşit değildi bir kere onlar isterse gelmek zorunda kalacaktı.

Eşyalarımı toplamaya başladım. Şuana kadar en güvendiğim ve yakın olduğum insan olan Melih Abi'nin yanına gidecektim mecburen başka çarem yoktu. Gidecek kimsem de yoktu.

O aile beni zaten istemediğini açık açık belli etti. Onlara söyleyebilecek bir şeyim yok. İstemiyorlarsa zorlayamam yani .

Kabul onlara karşı bir merak var içimde 'hiç karışmamış olsaydık nasıl bir hayatım olurdu?' diye de düşünmüyor değilim . Ama zamanı da geriye alamazdım bu da bir gerçek işte .

Tabi yıllardır bakıp büyüttükleri çocuğu vermek istememekte haklılardı , asıl sorun benim ailemdeydi , onlar beni istemiyor.

Boğazıma oturan yumru ile gözlerimi birkaç saniye kapalı tuttum . İşim bitmişti . Gerekli olan , önemsediğim eşyalarımı almıştım. Hızlıca valizin fermarını kapatıp elime aldım.

Kapalı olan kapımı açıp çıktım. Dış kapıya doğru ilerlerken, kapının açılma sesini duydum. Gelmişlerdi.

Dış kapının önünde beklerken kapının açılmasıyla bir süre bakıştık . Sonrada beni takmadan içeri girdiler.

"Bizim söylememize kalmadan valizini toplamışsın."

Gözlerimi devirdim. Tahmin ettiğim gibi olmuştu.

"Evet öyle oldu."

Üvey babamın sesli bir kahkahası yayıldı odaya, çokta çirkin gülüyordu şerefsiz.

"Ahh Ilgın ahh o kadar bilmediğin şey var ki"

Kaşlarım çatıldı. Neyden bahsediyordu bu adam?

"Ne saçmalıyorsun?"

Gülen yüzü birden soldu. Zoruna gitmişti. Daha bir şey söylememiştim oysaki.

"Saçmalamak mı? Senin öz ailen saçmaladı asıl neymiş bizim kızımızı bize vermeyeceklermiş , gideceğiz buradan Ilgın , kızımızla gideceğiz . Biliyorum çok özleyeceksin ama yapacak bir şey yok"

Tekrardan alaylı sırıtmasını yüzüne kondurmuştu.

"Ne ara bu kadar yakın oldunuz pardon!?"

Üvey annem konuşmak için ağazını açmıştı.

" Ilgın o kadar safsın ki "

İyice sinirlenmeye başlamıştım. Ağızlarında birşeyler geveleyip duruyorlardı.

"Açık konuşsanıza"

"Yeter artık git buradan , fazla bile kaldın."

Derin derin nefes alıp vermeye çalıştım. Sakın olmalıydım . Zamanı değildi. İlla ki öğrenecektim. Hiçbir şey gizli kalmayacaktı.

Valizimi ve çantamı alıp evden çıktım. Yağmur çiselemeye başlamıştı. Benimki de şans işte . Melih Abi'yi aramalıydım. Çantamdan telefonumu çıkartıp rehbere girdim. 'koç' yazısına tıklayıp beklemeye başladım.