Love you to the moon

Alleen

Het is nu 5 weken geleden dat je moeder is overleden.
Max is weer terug naar Monaco en jij bent alleen in het huis van je moeder.
Elke dag is nog moeilijk maar je houd jezelf bezig.

Het is half 8 de wekker gaat, je pakt je telefoon en doet de wekker uit.
Als je recht op komt in bed voel je je misselijk worden en rent naar de wc, de afgelopen weken is dit elke dag het begin van je dag.
Nadat je aan gekleed bent ga je naar beneden om wat te eten, je denkt "lang zal het er toch niet in blijven" maar ik moet wat eten.
Als je net wil gaan zitten gaat je telefoon "Max belt" de race van Zandvoort komt eraan en Max wil graag dat je erbij bent.
"Ik ben er graag bij Max" "ik heb je gemist" de gedachten dat je Lando dan weer ziet maken je opnieuw misselijk, en je rent naar de wc.
Hoe graag je Lando ook wil zien en hem hebt gemist, ben je ook bang hem onder ogen te komen.

De week vliegt voorbij met elk dag dezelfde start en dagindeling.

Donderdagochtend gaat de wekker al vroeg je maakt je klaar en dan gaat de bel Max staat er, je pakt je spullen en gaat mee in de auto richting Zandvoort.
Eenmaal in de auto vraagt Max "hoe gaat het?" Je verteld hoe je dagen gaan en dat het elke dag al iets beter gaat, en dat je toch terug wil komen naar Monaco, dat je Lando mist en hem hebt vergeven.
"Ik ben blij om dat te horen Eva" zegt Max als je uit gesproken bent.

Naar een korte rit komen jullie aan op het circuit, Max parkeert de auto en loopt jou kant op om je uit te laten.
Samen lopen jullie naar de paddock op zoek naar de motorhome van redbull.
Op de paddock zie je in de verte Lando lopen, je schrikt en blijft staan, je pakt de arm van Max vast, "Wie is dat naast Lando?"
Max staat stil en kijkt van jou naar Lando en weer terug.
Er loopt een traan over je wang, je veegt hem snel weg in de hoop dat niemand het zag.

Max pakt je vast en geeft je een knuffel en veegt over je gezicht "Het is vast niks" zegt hij, en neem je mee naar binnen de motorhome in, Max houd je vast en neemt je mee naar zijn kleedkamer.
Hij drukt de deur dicht en kijkt je aandachtig aan.
Je voelt wat op komen en ditmaal zijn het geen tranen maar je maag inhoud "Max aan de kant" en je rent naar zijn wc, Max komt achter je zitten en houd je haar vast.
Naast de wc zak je in elkaar en begint te huilen.

"Gaat het Eva? Heb je iets verkeerd gegeten?"
Max zit naast je op de grond en kijkt je al vragend aan.
Je verteld dat dit al een paar weken aan de gang is.
Max kijkt je met grote ogen aan en vraagt "Je bent toch niet zwanger?"