"အား...တော်တော်စားလို့ကောင်းတဲ့အမဲသားဘဲ.."
သော့ချိတ်ကိုဝေ့ရမ်းကာ..ယန်ရှင်းရီမောရင်း...
ရိုင်ယန်က အးစက်စက်နဲ့အကျင့်အတိုင်းမျက်မှန်ကိုပင့်ကာ...
"ယန်ရှင်း...ငါတိုက်ခန်းမှာဖိနပ်တစ်ရံတွေ့တယ်..."
ဟမ်!!!ဒါမယ့်မိန်းခလေးမရှိပါဘူး.."
"မိန်းခလေးဖိနပ်မဟုတ်ဘူး..
ကလေးဖိနပ်"
"ဘာကြီး..အဲချီးထုတ်မှာကလေးတော့မရှိဘူးမလား.."
"မရှိပါဘူးသူကအခုမှ22ဘဲရှိသေးတာ....
ပြီးတော့သူကိစ္စတွေကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲသိပါတယ်.."
"သူလုပ်နိူင်တာငါသိပါတယ်.."
"ပြီးတော့လေဒီဇက်ဆွတ်ဇာလန်ကိုသွားတာမင်းသိလား.."
"သူအမေလား.."
"သူကိုnaritaလေဆိတ်မှာတွေ့တယ်လို့သူများတွေပြောတယ်...
ငါတို့ထက်ငယ်တဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့..."
"ဟမ်...မင်းဒီအကြောင်းတွေကိုဘယ်နေရာကသိတာလဲ.."
မင်းအိမ်ထောင်စုစာရင်းကိုမြင်ရင်စပ်စုချင်သွားလိမ့်မယ်!!
ရိုင်ယန်ပြောပြောဆိုဆိုအိမ်ထောင်စုစာရင်းကိုယန်ရှင်းကိုပြလိုက်တော့...
ဟင်!!
ယန်ရှင်းတွေ့လိုက်တော့အံဩရင်းးဒေါသတွေထွက်နေခဲ့သည်။
....
ညအိပ်ချိန်တွင် ဇက်လည်းအိပ်မပျော်သလိုရမ်လည်းအိပ်မပျော်တာမို့...
"မတော်တဆဖစ်ပြီးဆေးရုံကဆင်းတော့..
အကိုအိမ်တစ်အိမ်မှာနေခဲ့တယ်..
အကိုနဲ့အသက်သုံးနှစ်လောက်ကွာတဲ့ကလေးခြောက်ယောက်နဲ့
အိမ်တစ်အိမ်ထဲမှာအတူနေတာ..
အဲဒီကအလုပ်သမားတွေကအကိုတို့ကိုစောင့်ရှောက်ပေးတယ်..
ဒါမယ့်သုံးလလောက်နေတော့ကန်ထုတ်ခံလိုက်ရတယ်..."
YOU ARE READING
မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ
Lãng mạnသူပြုစုပျိုးထောင်တဲ့ကလေးက သူကိုပြန်ချစ်နေတယ်💜