part 20

245 5 1
                                        

ဇက်....ဆိုင်ရဲ့အပြင်ဆင်တွေ$$$$$&
&&&&

"ဇက် ငါပြောနေတာကြာလား...."

"ဟမ်....ရောက်‌နေတာလား"

"တကယ်ပါဘဲပြန်ကြည့်အုံး....
နေ့‌လယ်ရောက်နေပြီဟ
နင်ဆိုင်ချတာကိုငါလာစစ်တာလေ
လက်ဖက်ရည်မတိုက်တော့ဘူးလား"

ကျစ့်!!!

"အလုပ်ရှူပ်တယ်"

ဘာပြောတယ်!!!

ချင်းလည်း ခါးထောက်ကာ....

"ငါလီမွန်တီးသောက်မယ်...."

ဟိုက်!!!ဟိုက်

ဇက်လည်း ထရပ်လိုက်ကာ
ဖျော်ရည်ယူပေးနေတုန်း ရှင်းရှင်းက ရှေ့မှာချထားတဲ့စာအုပ်ကိုယူကြည့်ပြီး....

"အင်္ဂလိပ်စာတွေချည်းပဲဒါကိုဘယ်သူကဖတ်မှာလဲ"

"အော်အဲဒီစာအုပ်လားငါနဲ့ရမ်ငယ်တုန်းကသူနေကြလေ
သူကဒီစာအုပ်ကိုအရမ်းကြိုက်တာ
ငါနဲ့ရမ်ငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီစာအုပ်ဖတ်လာတာ"

"သူက တိတ်တိတ်နဲ့ငြိမ်နေတာ
ဂျပန်စကားမပြောတတ်လို့လား"

"ငြိမ်တယ်...ရမ်ကိုပြောတာလား....
အဟွန်း စစတွေ့တုန်းကလောက်မဆိုး‌ေလာက်ပါဘူး"

"စစတွေ့တုန်းကဆို စိုက်ကြည့်တယ်စကားမပြောဘူး
ကုတ်ဖဲ့တယ်ကိုက်တယ် ဆိုတာချည်းဘဲ
တစ်ချိန်လုံးခြိမ်းခြောက်နေတာ"

"သူကိုမွေးစားထားတာမလား
သူကနင့်ကိုအရမ်းကပ်တယ်နော်"

အဲဒီတော့ဘာဖြစ်လဲ!!

ဟမ်!!!

"ရမ်ကိုမွေးစားထားတော့ဘာဖစ်လဲ"

"အမ်....ဘာမှတော့မဖြစ်ဘူး....."

ဇက်ဘာမ‌ှမပြောဘဲ မျက်နှာတင်းစွာနဲ့
အပြင်ကိုထွက်လာတော့သည်

"ချီးဘဲ ဒီမိန်းမ...ပိုက်ဆံကြောင့်သာသီးခံနေတာ
ငါတခြားတစ်ယောက်ကိုငှားလိုက်သင့်တာ"

ဇက်!!!

ဟင်!!!
ရမ် အိမ်ပြန်လာပြီလားအကိုညစာအတွက်
ဈေးဝယ်ထွက်မလို့ဒီနေ့ကျောင်းအကြိုအပို့မလုပ်
ပေးနိူင်တာ ဆောရီးနော်"

"ကျောင်းကိုကျွန်တော်ဘာသာသွားနိူင်ပါတယ်
အကိုလည်း ဆိုင်ဖွင့်တော့မှာဆိုတော့
အလုပ်တွေရှူပ်တော့မှာမလား အကူညီလိုသေးလား"

မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ  Where stories live. Discover now