ဇိုင်းဇက် အလုပ်ကအပြန်လမ်းမှာ...ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့တွင်ရပ်နေတဲ့ရမ်ကိုတွေ့ပြီး...
ရမ်??
သူလည်း ရမ်အနားကိုသွားကာ...
အရပ်ပုပုသေးသေးလေးဖြစ်နေတဲ့
ရမ်ရဲ့ပခုံးကိုသိုင်းဖက်လိုက်တော့...
အား!!!!
"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ!!!
ဟမ်!!!
လန့်ဖျန့်သွားတဲ့ရမ်ကိုဇက်နားမလည်ပေ...
"လာမခြောက်နဲ့လေ...ကိုကို့ကိုဝက်ဝံကြီးထင်လို့..."
"ရမ်..တိုကျိုမှာဘယ်ဝက်ဝံမှမင်းကိုလာမခြောက်ပါဘူး...
မစိုးရိမ်ပါနဲ့..."
"လာမလိမ်နဲ့...လေဒီကပြောတယ်...
ဒီမှာလွတ်နေတဲ့ဝက်ဝံတွေရှိတယ်တဲ့..."
လန့်ဖျန့်ပြီးဒေါသထွက်တဲ့အကောင်ပေါက်ကိုကြည့်ကာဇက်ခေါင်းခါရင်း...
"ဟူး..အမေကတော့လုပ်ပြီ...
တိုကျိုမှာဘယ်ဝက်ဝံမှမရှိဘူး..
ထားပါတော့...မင်းဘာကြည့်နေတာလဲ..."
"အမ်..Manga??
"အင်း!!! စာကြည့်တိုက်တွေမှာဒီလိုစာအုပ်တွေမရှိဘူး.."
"အော်ဒါတွေကဂျပန်နိူင်ငံရဲ့ယဉ်ကျေးမှူတွေကို
လွယ်လွယ်သင်ပေးနိူင်တာဘဲ..ဝယ်ပေးရမလား..."
"တကယ်ပြောတာလား??
"နည်းနည်းလောက်ကတော့ကိစ္စမရှိပါဘူး.."
သူရမ်ငေးနေတာကိုမြင်တော့..သူပြုံးမိကာ...
"ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..ဒါမှ..
သူအသက်အရွယ်နဲ့လိုက်ဖက်တဲ့မျက်နှာမျိုးလုပ်လာနိူင်မှာ..."
ရမ်ကို စာအုပ်ဝယ်ပေးကာ ရမ်ဟာတစ်လမ်းလုံးအဲစာအုပ်လေးကို
လိုက်ဖတ်ပြန်သည်...အဆောင်ထဲရောက်သော်လည်း
ထိုင်ဖတ်နေတာမို့ ဇက်လည်းရေချိုးပြီးရာကနေပြန်လာကာ ရမ်ကိုကြည့်ပြီး....
YOU ARE READING
မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ
Romanceသူပြုစုပျိုးထောင်တဲ့ကလေးက သူကိုပြန်ချစ်နေတယ်💜
