part 17

150 5 0
                                        

မနက်စောစောတွင် ဇက်လည်း ရမ်အခန်းဆီလာကာ
အိပ်နေတဲ့ ရမ်နှဖူးကိုနမ်းတော့ အကောင်ပေါက်လည်း
လူးလွန့်လာတာမို့...

ရမ်!!!

"ကိုကိုဒီနေ့ အကိုနေရိုင်းနဲ့လယ်ကွင်းဆီသွားရမှာ
ဒီနေ့ကိုကိုကျောင်းလိုက်မပို့တော့ဘူးနော်
တစ်ယောက်ထဲသွားလို့အဆင်ပြေတယ်မလား"

အင်းးးးးပြေမှာပါ!!!!

ထိုနောက်ဇက်လည်း လယ်ကွင်း နေရိုင်းတို့လယ်ကွင်းဆီမှာ ကူညီရင်း ညနေစောင်းတာနဲ့
အိမ်ကိုကားမောင်းပြန်တော့သည်

"မင်းရဲ့မိဘတွေကသဘောကောင်းတာဘဲနော်
ဒီနေ့ အသီးအရွက်တွေအများကြီးဘဲ
ညစာဘာချက်ရင်ကောင်းမလဲနော်
မင်းငါတို့နဲ့အတူစားမှာမလား"

ဒါပေါ့!!
"ဒါနဲ့အကိုဇက်ကအမြဲတမ်းဟင်းချက်တာဘဲလား"

"ပုံမှန်ငါတစ်‌ယောက်ထဲဆိုမချက်ပါဘူး
ဒါမယ့်အခုက ရမ်နဲ့အတူနေတာလေ"

"သူလည်းအရွယ်ရောက်တော့မယ်
တကယ်ဆိုရင်တော့သူအသက်ငယ်သေးတယ်လို့
ပြောရမှာဘဲ အခုမှ 15နှစ်ဆိုတော့လေ "

"သူရှေ့မှာတော့အဲလိုသွားမပြောနဲ့နော်
အလုပ်ခံရလိမ့်မယ်"

ဟိုက်!!!

ဟင် !!!!အကိုဇက်!!!

တွေးဆဆဖြစ်နေတဲ့ဇက်ပုံစံကြောင့် လှမ်းခေါ်တော့
ဇက်ပြုံးကာ

"ငါဂျပန်မှာတုန်းက ရမ်နှစ်ခေါက်တောင်ဖျားတယ်လေ
ငါလည်းအလုပ်မှာဆိုတော့ သူအတွက်အချိန်မပေးနိူင်ဘူး 24နာရီဆိုင်ကအစားအစာဘဲအမြဲတမ်းဝယ်ကျွေးတာ...အဲတာကို သူတစ်ချက်မှမငြီးငြူဘူး"

"ငါအလုပ်ကနေ ဘယ်လောက်ဘဲ
နောက်ကျ နောက်ကျငါပြန်လာတိုင်း
ရမ်က အမြဲထလာပြီးကြိုဆိုတယ်လေ"

"အဲတာကြောင့် ရမ်အတွက်
အိမ်‌ ဘေးမှာစားသောက်ဆိုင်လေးဖွင့်မလို့ပေါ့"

"အင်း
ဒါနဲ့နေရိုင်း သူအရပ်ရှည်မလာတော့ရင်
ငါ့အပြစ်များဖစ်နေမလား"

ခေါင်း‌ငုံ့ကာ စိတ်ဓာတ်ကျနေတဲ့ဇက်ကြောင့်
နေရိုင်းလန့်ပြီး

မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ  Where stories live. Discover now