မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ

part 2

မွေးစားအကိုများ

Or

နှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ

Part 2

ငါးရက်မြောက်နေ့တွင်!!!

"မင်းကတကယ့်ကိုကိုကြီးဘဲ...ဇက်

သူကိုအများကြီးတိုးတက်အောင်လုပ်ပေးတယ်..."

ဆေးလိပ်ကိုဖွာရှိူက်နေတဲ့ မာတာမိခင်ကိုကြည့်ပြီး

သူစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်...

" ဟင် ဘာတိုးတက်တာလဲ...ငါးရက်မြောက်နေ့မှာ ရေချိုးကန်ထဲရေချိုးပေးနိုင်တာကိုလား...

သူက သူအခန်းမှာမအိပ်ဘဲ?

ကားဂိုဒေါင်မှာ ခွေးတွေနဲ့အတူသွားအိပ်နေတုန်းဘဲ...

ဘယ်နားတိုးတက်တာကိုမြင်တာလဲ.."

"သူနာမည်ကိုခေါ်ရင်သူပြန်ထူးတတ်ပြီလေ...

ထမင်းစားပွဲထဲမှာလဲသူထိုင်စားတတ်နေပြီ..

ရေချိုးကန်ထဲမှာခေါ်ချိုးနိုင်သေးတယ်..

အထင်ကြီးစရာဘဲ..."

သူလည်းအမေကိုစိတ်ပျက်တဲ့အကြည့်ဖြင့်သာကြည့်နေခဲ့သည်။

သူအမေကတော့ပျော်ရွှင်လျက်ပင်...

လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလ...သူဒီကိုစရောက်တုန်းကဆို...

သူဆံပင်တွေရှည်လို့ရေချိုးကန်ထဲညှပ်ပစ်လိုက်ရတယ်...

အဲကတည်းကရေချိုးခန်းကိုအနားမကပ်တော့တာ

"အဲတာကြောင့်သူရေချိုးခန်းကိုမုန်းတာကိုး..."

ဇိုင်းဇက်စိတ်ပျက်စွာပြောပြီး ပြတင်းပေါက်နားသွားကာ...

"အဲဆို လေဒီဇက်...

ဘာလို့ဒီကောင်လေးကိုမွေးစားဖို့စိတ်ကူးရတာလဲ.."

"ဒီလိုပါဘဲ.."

ဟမ်..."

သူအမေရဲ့အဖြေကိုဘဝင်မကျတော့ အမေကိုလှည့်ကြည့်ကာ...

"ငါမိဘမဲ့ကျောင်းကိုခွေးလေးတွေနဲ့ရောက်သွားတာ...

ခွေးလေးတွေကသူကိုတကယ်ချစ်ပုံဘဲ...