သုံးရက်ကြာပြီ အဲနေ့ကစပြီးရမ်သူကို စကားပြောပါ
ဇက်လည်း နေ့တိုင်းသာအကြိုအပို့လုပ်ပေမယ့်
ရမ်ကတော့ စကားတစ်ခွန်းလေးတောင်အရင်မဟပါ
ရမ်စိတ်မဆိုးသင့်မှန်းသိပေမယ့် ဒီလူကြီးနဲ့ပက်သက်ရင်သူစိတ်ဆိုးချင်သည်.....
ကျောင်းရောက်သော်....
"အကိုက မင်းအုပ်ထိန်းသူဆိုတော့
ကျောင်းတွေစေ့စေ့စပ်စပ်လျှောက်ကြည့်ရမယ်"
"ဟိုနေ့ေတွကကြည့်ပြီးပြီမလား
ကြည့်ရတာတော့ လျှောက်ကြည့်တာနဲ့မတူဘဲ
မသင်ကာလို့လိုက်ကြည့်ပုံနဲ့ပိုတူတယ်"
ရမ်ကဘုနဲ့ဘောက်လိုပြောတော့
ဇက်ဆီက ဂုဏ်ယူနေတဲ့အသံလေးနဲ့
"တယောက်ယောက်ကမေးခဲ့ရင်
မင်းအကိုလို့ထင်မှာမဟုတ်ဘူး
ကဲ....ကို့ကိုသုံးရက်လောက်ပြစ်ထားတဲ့အတွက်...."
ရမ်မျက်နှာပျက်တော့ ဇက်လည်း ရမ်ကိုတိုးကပ်ကာ
နံရံဆီကပ်လိုက်ပြီး.....
"မင်းကိုအပြစ်ပေးရမယ်....
ကို့ကိုပြစ်ထားလို့ဒီနေ့ကစပြီး
အသွားတစ်ခါအပြန်တစ်ခါ
နူတ်ဆက်အနမ်းပေးရမယ်"
ရူးနေလား!!!
"ငြင်းလို့ရှိရင် အခန်းထဲတစ်ညလုံးပေးရမယ်...."
ကျစ့်!!!
ရမ်လက် လက်သီးကျစ်ကျစ်ဆုတ်ကာ...
နံရံဘက်ခေါင်းလှည့်မှီရင်း စိတ်ထဲမှာ
"ငါသတ်မိတော့မယ်......!!!
ဟင်!!
လက်သီးစုပ် နေတဲ့ရမ်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်ခံရပြီးဇက်နံရံပေါ်လက်ထောက်ကာ မျက်နှာနှစ်ခုထိလုလုဖစ်အောင်နေရင်း
"အကိုနဲ့အနမ်းပေးရမှာအဲလောက်တောင်မုန်းတာလား"
"ဟင်...."
'မင်းမကြိုက်ရင်နောက်မလုပ်တော့ဘူးနော်"
"ဘယ်တုန်းကမှမကြိုက်ဖူးဘူး"
"တကယ်လား....."
ကိုကိုဇက်!!!!
"ဗျာ...."
"ကျွန်တော်သွားတော့မယ်"
ပြောပြောဆိုဆို ဇက်ရဲ့အင်္ကျီစကိုဆွဲကာ
YOU ARE READING
မွေးစားအကိုများ Orနှောင်ကြိုးလေးတွေနဲ့ကတိ
Romanceသူပြုစုပျိုးထောင်တဲ့ကလေးက သူကိုပြန်ချစ်နေတယ်💜
