A Promise to Fulfill (GL)

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 𝟷 - ɢᴏʟᴅ ᴄʟᴀss ᴍᴀɢᴇ

Malakai's Point of View

Lumapit ako sa isang kalaban ko at agad itong pinugutan ng ulo. 5018

Ramdam kong may aatake mula sa likod ko kaya agad akong umiwas. Tumalon ako nang mataas at ako naman ang pumwesto sa likuran nito. I used my sword to strike it from the back. Tumagos ang espada ko palabas sa dibdib nito. 5019

Hinugot ko ang espada ko at sinangga ang atake ng isa pa. I used my strength to counter the force using my sword at malakas itong tumalsik.

Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at agad akong lumapit dito saka malakas na tinusok ang espada ko sa ulo. 5020

Tatlo na lang silang nakikita ko at papalapit na sila ngayon sa akin.

I've been up and fighting with them for days.

Tumakbo ako at sinalubong sila. I used a combination attack to finish them all.

5023

5023 demons

"5023, Master!" Pagkatapos kong isigaw iyon ay bigla na lamang ako bumagsak sa lupa.

Fuck! I can't move anymore. I'm so tired.

"Well done, Kai. You have always impressed me. You're right. There are five thousand twenty-three demons here. And you managed to kill them without using any of your elements." May halong palakpak na pagbati sakin ni Master Reika.

I've been fighting and killing demons for 6 days straight without a break! Maswerte na kung makatulog ako kahit isang oras sa lugar na ito. Hirap na hirap ako sa paghahanap ng matataguan sa dami nila. Demons have lived here for a century already! it is extremely difficult to even get clean food and water.

Master has given me the challenge of eliminating every demon in this area without the use of any of my elemental powers and count them.

She even named this challenge, "Every Kill Counts". What a silly but accurate name for this.

"Only one week left until Vermillion Academy reopens. I am sure you will pass the entrance exam without any difficulty. That school will be surprised by you." Kahit nanghihina ako at patuloy pa ring nakasalampak sa lupa. Malinaw kong naririnig ang mga sinasabi ni Master Reika.

I was about to say something when I felt a strange yet familiar pain in my wrist. I stood and looked up at Master who had been floating in the air with wide eyes. Agad siyang bumaba at lumapit sakin.

"You already got this far huh. Now I'm even more excited about you coming to that school." Napabungingis si Master matapos niyang sabihin iyon. Proud mother yarn?

Ramdam ko ang panibago at malakas na enerhiya ang dumagdag sa mana ko. Tatlong beses na mas malakas na ang mana ko ngayon!

"Let's go back to our house para makapagpahinga kana." Master Reika raised her hand and opened a portal.

"Huwaaaaa! Hindi ko na kaya maglakad, Master! Can I use my healing and recovery magic now?" Paghingi ko ng permiso dito. I have the ability to recover from exhaustion na parang hindi ako napagod at pagalingin ang mga sugat ko.

Hindi siya sumagot pero siya na mismo ang nagpagaling at nagparecover sa lakas ko. Naks!

"Yey! Thank you po, Mama! Grabe! Ang lala po ng challenge niyo na ito! Akala ko hindi ko kakayanin huhu." Bulalas ko habang naglalakad palapit sa kanya.

Natawa na lamang ito sa akin. "Ano ka ba, Kai! Alam mong para sa iyo rin naman ito. Gustong gusto mo pa nga kapag mas challenging na ganito." Tugon nito.