3

1.8K 73 51
                                    


Selam arkadaşlar yeni bölüme hoşgeldiniz. Umarım bölümler sıkmıyordur. Eğer öyleyse daha kısa yazmaya çalışacağım. O zaman uzatmadan bölüme geçelim. Yorum yapmayı unutmayın.

Herkes benim sorumu duymamazlıktan gelirken üvey annem ve çıngıraklı yılan ayağa kalkıp birbirlerine sarıldılar. Üvey babamla kardeşiminde maşallah yüzlerinde güller açıyordu. Hayır ben niye 17 yıldır o güllerin sadece dikenini gördüm. 

Üvey annemle çıngıraklı yılan sarılırken üvey babam onlardan gözlerini çekip biyolojik babama döndü.

''Biz kendi kızımızı istiyoruz. Bu kızıda alın satar mısınız başka birşey mi yaparsınız ben bilmem.''

Yüzümü buruşturup mr. şerefsize döndüm.

''Ay valla bende beni alın diye ölüp ölüp bitiyordum. Çok üzüldüm şu an beni istememene.''

Bana sinirle baktığı esnada biyolojik babam araya girdi.

''Bizde sizin kızınıza meraklı değiliz zaten. Bırakalımda birazda sizin hayatınıza etsin.''

O sırada benim klon konuşmaya başladı.

''Baba sicillerini görmedin mi? Ne hayatına etmesi? Onlar şimdi mutludur evlerine bir iblis daha geldi diye.''

Bunları söylerken ikisininde dudaklarının kenarı yukarı kıvrılmış ve aşırı havalı görünüyorlardı.

Lan ben yapınca niye şebek maymununa benziyorum.

O değil ne var ki bunların sicillerinde? Ne kadar iyi bir evlatmışım ya. Herşeylerinden(!) haberim varmış.

Duyduklarıyla iyice sinirlenen ex babam sinirle kalkıp yılan kolonisiyle odadan çıktı. O sırada benim sarışın doktora döndü.

''Bu yaptığınız hata yanınıza kalmiycak. Siz iki insanın hayatını değiştirdiğinizi düşünüyor olabilirsiniz. Ama onlarca insanın hayatını mahvettiniz. Ve bu cezasız kalmayacak.''

BİLESİİİNNN.

Ay yine başlama ya.

Biyolojik peder oğluna 'bunu ben yaptım.' dercesine bakıp ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledi. Biyolojik annemd-

Anaaa bu yaşıyor muydu la?

Bende bir an görünce şaşırdımda boşver konu bu değil.

Biyolojik annem ve sarışında biyolojik pederin peşinden kalkıp kapıya ilerlerken ben mal gibi oturuyorum. Gözlerim sabahtan beri olduğu gibi çikolatalardaydı.

Kızım kalksana ne oturuyon?

Ya şu sehpanın üstündeki çikolatalar çok güzel durmuyor mu ya? 

Deli var yakalayın.

Niye be?

Burada üvey olduğunu öğrendin. Yeni bir ailen çıktı. Ve sen çikolata mı düşünüyorsun?

Ya gittiler zaten beni almayacaklardı bence.

İç sesimin cevap vermesine izin vermeden çikolatalarla bakışmaya devam ettim. Bir öksürük sesi duyunca bakışlarımı ebeme çevirdim. Bana 'kız gitsene' der gibi bakarken ben onun gözlerinin içine bakarak elimi çikolataların içine attım. O da benim gözlerimin içine bakıp ne yaptığımı çözmeye çalışıyordu. Gözlerine bakarak çikolatayı açtım ve ağzıma attım. Gözlerini büyüterek bana bakarken elinin bir ara telefona gittiğine emindim. O esnada kapı açıldı ve içeri klonum girdi.

Gerçek Ailem (Lamia)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin