✩𝑻𝒉𝒆 3𝑻𝒉 𝑬𝒀𝑬✩

ភាគទី17: ភូមិភាគឥសាន្ត

#លោកប្រធានញ្ញាណទី6
#ភាគទី17
_______________________________________

បន្ទាប់ពីបញ្ចប់កិច្ចកាផ្ទាល់ខ្លួនចប់រួចស្រេចអស់ហើយកូនចៅរបស់យើងក៏ត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញតាមធម្មតា÷

<គម្រោងថតប្រម៉ូតពាណិជ្ជផលិតផលរបស់យើងនិងប្រព្រឹត្តទៅនូវថ្ងៃស្អែកហ្វូតចាំជួយណាត់ដៀវអោយផង>ជេម
<បាទលោកប្រធាន>
<ចឹងអ្នកដែលទៅចាត់ការនៅកន្លែងនោះគឺមានsatangនិងហ្វូតចំណែកអ្នកផ្សេងទៀតគឺនៅចាំផ្ដល់ជំនួយពេលអ្នកខាងនោះត្រូវការ>
<បាទលោកប្រធាន>
<ចំណែកmarkជួយប្រាប់ទៅកាន់camaraman និងអ្នករៀបចំអោយផង>
<បាទលោកប្រធាន>
<ចឹងបំបែកគ្នាទៅធ្វើការបន្តទៀតចុះ>
<ហូយស្មានតែបំបែកគ្នាទៅសម្រាក>for
<នេះជាពេលធ្វើការមិនមានម៉ោងចេញលេងទេ>
<បាទលោកប្រធាន.....>

SKIP>>>

កាត់មកដល់ពេលយប់ឡើងជេមនិងហ្វូតគឺគេងមិនសុខដូចគ្នាដោយចេះតែមានរឿងចម្លែកៗចូលមកក្នុងយល់សប្តិរបស់ពួកគេ។ ក្នុងយល់សប្តិនោះឃើញជេមជាមួយមនុស្សស្រីដែលឈ្មោះអាន់ឆាន់នោះ ស្និតស្នាលគ្នាក្បែរមាត់ទឹក÷

<បងផាដឹងទេថាពេលដែលខ្ញុំនៅក្បែរបងខ្ញុំកក់ក្ដៅខ្លាំងប៉ុណ្ណា>
<បងមិនដឹងទេ>
<ហេតុអ្វីបងផាឆ្លើយបែបនេះ?>
<បើបងមិនដឹងមេនតើអោយបងឆ្លើយយ៉ាងណា?>
<បងគួរតែឆ្លើយអោយផ្អែមល្ហែមបន្តិចទៅ>
<ចង់ផ្អែមទាល់តែហូបស្ករ>
<ហាសហាសបងពិតជាកំប្លែងមេន>

ផានិងអាន់ឆាន់សើចជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយស្ថិតក្រោមក្រសែរភ្នែកដែលដក់ជាប់ដោយភាពសោកសៅរបស់តាក់វ៉ាន់។

<បើឯងដឹងតើឯងអាចនិងខឹងយើងដែរទេអាន់ឆាន់?>នេះជាសម្ដីរបស់តាក់វ៉ាន់និយាយតែម្នាក់ឯងជាមួយទឹកមុខក្រៀមក្រំ

កាត់មកពេលព្រឹកវិញក្រុមការងារទាំងអស់បានមកជួបជុំគ្នាដើម្បីត្រៀមចេញដំណើរនៅពេលខាងមុខនេះ÷

<ដៀវមិនទាន់មកដល់ទេមេន?>ជេម
<ហើយឃើញមកដែរទេ?>ហ្វូត
<អត់ឈ្លោះមួយថ្ងៃវាស្លាប់មេន?>
<អត់ឈ្លោះចេះតែគេងមិនលក់>

<នោះលោកដៀវមកហើយ>
<ស្លាប់ហើយai'dewដាក់ឥវ៉ាន់មកមើលតែថាំងឆេងទៅចម្លងធម៍>
<កុំអោយខ្វះណាហ៊ា>
<ចុះនោះអ្នកណាមុខដូចប្រហែលៗ?>
<អរនិងអង្គរក្សថ្មីខ្ញុំ>
<អរចាំបានហើយពួកយើងជួបគ្នានៅប្រជុំជនមេនទេ?>
<បាទពិតមេនហើយ>nani
<អេហើយឯងទៅទីនិងធ្វើអី?>dew
<ទៅរកសង្សា>Nani
<អរ..........>dewឆ្លើយទាំងមិនសូវសម
<តោះកុំនៅអូសបន្លាយពេលច្រើនពួកយើងឆាប់ទៅអាល់ឆាប់ដល់ទីនោះផ្លូវចូលរាងស្ងាត់ផង>ជេម