Fever Dream // Hyunlix

Uyuyan Güzel

Bedenini o halde görmemle hemen yanına koştum.

"Hyunjin kalk! Ne yaptığını sanıyorsun? Küvet uyumak için değildir"

Gözleri yarım açıktı. Baygınca bakıyordu. Kan akmaya devam eden bileğini tuttum. Kafasını kaldırsam bile kendini tutamıyor, düşüyordu.

"Lütfen.. git Feli.."

"Hayır seni bırakmayacağım. Asla bırakmam"

Onu olduğu yerden kaldırmaya çalışıyordum. Her yer kırmızıydı. Küvetin içi, elleri, ellerim, yüzü ve kalan her yer.

Banyonun kapısında bir ses duymamla kafamı oraya çevirdim.

"Buradaki gürültü de ne.."

İçeriye gözlerini ovuşturarak Minho girmişti. Manzarayı tam anlamıyla gördüğünde gözlerini kocaman açtı.

"T..telefon"

Sonrasında koşarak odasına gitti. Sanırım ambulansı arayacaktı. Hyunjine tekrar dönüp onu biraz olduğu yerde kaldırdım ve sarıldım.

"F..felix"

"Her şey yoluna girecek, lütfen dayan. Lütfen benimle kal bebeğim. Lütfen.. lütfen beni bırakma. Benim senden başka kimsem yok bunu bana yapamazsın lütfen"

Gözlerimden akan yaşlar durmuyordu. Onu sarabildiğim kadar sarmaya çalıştım. Soğuktu teni, üşümüştü. Belki üşümesi geçerdi böylece.

Bir süre öyle kaldım sanırım. Ardından ambulans siren sesleri gelmeye başladı. Sonrasında bazı adamlar -sağlık görevlileri- eve girdi. Beni ondan ayırdılar... Onlara üşüyor, Hyunjin sıcağı sever diyemedim. Onu küvetten çıkartıp bir sedyeye aldılar.

Başım ağrıyordu. Sesler boğuktu. Etraf bulanıktı, belki de göz yaşlarımdandı. Biri beni tutuyordu, belkide sarılıyordu. Bense sadece onun yanına gitmek istiyordum. Bedenini ısıtmak istiyordum. Üzerindeki bütün kırmızılıkları silmek istiyordum. Saçlarını okşayıp bunların geçeceğini söylemek istiyordum ona.

Ama bir süre sonra etraf tamamen karanlıklaştı. Sesler tamamen kesildi. Kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettim. Kapkaranlık, soğuk bir yerdi. Sonrasını ise hatırlamıyordum.
________

-Hastanede 1. Gün

Yoğun bakımdaydı. Çok kan kaybetmişti. Sadece bir camın arkasından makinalara bağlı vücudunu görebiliyordum.

Siyah saçları beyaz yüzüne düşmüştü. Onları geriye atmak istedim. Saçlarının yüzünü kapatmasını sevmezdi. Rahatsız olurdu bundan. Şu an rahatsız oluyor mudur?

Dolgun dudakları çok kuru ve mordu. Üzerindeki kan temizlenip, yerine yeni hastane giysileri giydirmişlerdi. Hala üşüyor muydu? O hastane kıyafetleri inceciktir ve hep üşütür.

Ben camdan ona bakarken, omzuma değen elle ürktüm ve arkamı döndüm.

"Felix uyuman gerek 24 saatten fazladır uyanıksın"

"İstemiyorum Minho"

"Öyle bir seçeneğin yok Felix. Buraya geldiğimizden beri üzerini bile değiştirmedin. Her tarafın kan içinde. Ellerini bile yıkamamışsın. Lütfen, temizlenip yat"

"İstemiyorum"

Kolumu tutup beni yönlenrmeye çalıştı. Ama ondan kurtuldum.

"İstemiyorum dedim! Kafan basmıyor mu!"

"Bende sana seçim yapma hakkının olmadığını söyledim!"

Minhonun arkasından iki hemşirenin bana doğru geldiğini gördüm.