Baklavalarını sevdim:)

Hep Böyle Misin?

Seungmin'den

Sabah uyanıp alarmı kapattım ve yataktan doğruldum.

Bangchan'ın yanağından öperek lavoboda işlerimi hallettim.

Odama giderek altıma siyah, bol, diz kapağımın 1 parmak üstünde bir şort ve üstüne de mavi sweatshirt giydim.

Sonra Bangchan'ın odasına giderek yatağa oturdum.

"Bang, uyan hadi."

"Hayır."

Gülümsedim ve ona daha çok yaklaştım.

"Ne yapmam lazım uyanman için?"

"Öp."

Ufak bir kahkaha attım, yanağına yaklaştım ve öptüm diğerinide öpünce uyanmıştı.

"Doğmuş benim güneşim."

Dedi ve doğrularak yanağımdan öptü.

"Hadi uyan daha kahvaltı edeceğiz."

"Tamam bebeğim."

Dedi ve lavaboya gitti.

Bende yatağı düzelterek odadan çıktım.

Aşağıya inince Bayan Bang'ın masada oturduğunu gördüm.

"Annecim Chan birazdan gelirmiş."

"Tamam oğlum."

Gülümsedim ve masaya oturdum.

Birkaç dakika sonra Chan'da gelince yemeğe başladık.

Bla bla okul işte

Bangchan'dan

Sınıfa varınca Seungmin'in kuzeninin geldiğini gördüm.

Kuzeni yanında geçen ki arkadaşını da getirmişti.

"Cidden çok yakışıyorsunuz Soobin."

Deyince şaşırmıştım ardından toparladım.

"Ee siz ne zaman sevgili olursunuz?"

Dediğini duyunca gülmüştüm, Yeonjun'du galiba adı.

"Saçmalama Jun."

"Neyse görürüz."

Yanlarında birini daha görmüştüm.

"A San görmeyeli nasılsın?"

Dedi demek ki eskiden beri birbirlerini tanıyorlardı.

"Bang bu Yeonjun'un arkadaşı beni de tanıştırmıştı, San bu da bahsettiğim en yakın arkadaşım Bangchan."

Dedi ve gözünün hiç tutmadığı çocuğa tanıttı ama benden ona 'en yakın arkadaşım' diye bahsetmesi hoşuma gitmişti.

Elimi Seungmin'in beline atarak hafifçe okşadım.

San denen çocuk kıskanç bir şekilde bana baktı ve konuştu.

"Hep böyle misin?"

Diye sordu bir kaşım şüpheci bir şekilde havaya kalkarken sordum.

"Nasıl yani?"

"En yakın arkadaşına sevgilim gibi davranır mısın?"

"Ama Bang her zaman böyle davranıyor San."

"Demek ki sana aşık Seungmin bu kadar saf olma."

"Dalga mı geçiyorsun? Hep böyleyim ben farkında mısın bilmem ama biz çocukken de böyleydik şimdi de böyle."