Kara Lekelerim

6. Bölüm

Yine merhabalar aşkolar 😇

Nasılsınız diye sormayacağım .çünkü çoğu kişinin kötü olupta iyiyim demesini istemiyorum . çünkü Kiminin hayatı erken yaşta olgunlaştırırken kimin hayatı peri masalı gibi hala çocuksu oyunlarla dolu....

🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍

O mesajı attıktan sonra uyudum .

Karanlık bir sokağın ortasındayım . Her yerden sesler geliyordu. Sürekli etrafımda dönüp duruyordum . Evlerin ışıklaeı bir yanıp bir sönüyordu. En son bir evin ışığı sönmeyince oraya odaklandım. O evden sesler baya yükselmeye başladı . Sonra bir anda tekrardan sokak karanlığa büründü. Patlama sesi geldi . Heme kulaklarımı gözlerimi kapatıp dizlerimin üstüne çöktüm. Ne oluyordu . Ses gittikten sonra yavaşçana elerimi indirdim ve gözlerimi açtım . Gördüğüm şeyle dona kaldım . Etrafımda baktım heryerde aynı şeydi . Tüm evlerden yangın çıkıyor du . Evin içinde olanlar benden yardım istiyordu ama sanki beni biri buraya sabitlemişti . Hareket edemiyordum . Her yerden çığlık sesleri yükselmeye devam etti .

Bir çocuk gördüm bana işaret veriyordu . Bir anda ateşlerin olduğu tarafa koşmaya başladı " Heyyy! Durr nereye gidiyorsun ! Buraya gel ! " Beni duymuyordu .

Peşinden koşmaya başladım . Çok hızlıydı. yetişemiyordum ona . Hangi sokağa girsek ateşler daha bi yükseliyor du. En son bir sokağa girdi ve gözden kayboldu .

" Hey ! Nerdesin ? Nereye gittin ? " Gözlerimden yaşlar durmak bilmiyordu .

" Hayal kızım yardım ettt !! " Bu annemin sesi ! Nerden geliyordu . " Anne nerdesin " sürekli annem tekrarlıyordu . " Hayal kızım yardım ettt! " Diye. Nerdeydi goremiyorum . Her yerden yangın yükseliyordu .

İlerlemeye çalıştım . En son yol ayrımında ses daha yakın geliyor du . Sağa doğru koşmaya başladım . Annemin " burdayım kızım yardım et " demesiyle durdum ve soluma baktım . Bu bizim evdi . İçerde annem yardim istiyordu. Babam ise yerde yatıyordu haraketsizce.
Annem yine tekrarlamaya başladı " Hayal kızım yardım ettt! " .

Yaklaşamiyordum . Alevler git gide yükseldi . Annemi göremez hale geldim .

Birinin beni sarmasıyla ve seslenmesiyle herşey silindi. Yangın söndü evler yok oldu . Bu ses aslı, Ceren ve buketindi . Bana sürekli sesleniyorlardı . Bı anda annemin sesine odaklandım " geri dön kızım .bize bunu yapanları ve tüm gerçekleri öğrenmen lazım ! Hade kızım geri dön" annem ne diyordu böle ne oluyordu .

En son yüzüme çarpan ani bir şeyle kalktım . Kan ter içinde kalmıştım . Hala rüyanın etkisindeydim . Ya da kabus mu demeli .

Bı anda battaniyeyi üstümden atıp koşmaya başladım. " Hayal dur nereye gidiyorsun " " kızım dursana " kimseyi duymuyordum .

Ayakabımı bile giymeden kapıyı açıp dışarı çıkıp kostum . Nereye gidiyordum bilmiyordum ama sadece koşmak istiyordum .

Bi iki mahalle kostuktan sonra bir evin karşısında durdum . Durduğum ev kimindi bilirmisiniz bizim di. Çocukluğumun geçtiği içinde bir çok anımın olduğu evin tam karşısındaydım . İstemsizce dizlerimin üstüne çöktüm. Karşımda yangının etkisiyle simsiyah çoğu şeyin kül olduğu bir ev vardı .

Bı anda sağanak gibi yağmur yağmaya başladı. Sanki yüce rabbim icimdeki yangının sönmesi için yağdırmıştı.oysaki içimde oluşan o yangın sanki git gide büyüyordu . O eve bakınca tüm yaşanmışlar gözümün önünden geçti . Tutamadım kendimi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . Durduramiyordum kendimi . Ben son ağlamam bir daha ağlamam sanıyordum ama bir şey hatırlayınca her şey başa sarıyordu . Ne zaman bitecekti bu döngü ? sahi bitiyor mu ?