SOLO- μόνος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Είχε πολλές φορές αναρωτηθεί ποιο ήταν το σωστό και ποιο το λάθος. Αναζητούσε τα όριά τους συχνά, όπως και τα δικά της όρια. Ήταν λάθος να αισθάνεται θυμωμένη ακόμα για τον θάνατο της μητέρας της όταν ήταν οκτώ χρονών; Κανείς δεν ευθυνόταν. Η μοίρα αυτό είχε γράψει για εκείνη τη γυναίκα με τη βελούδινη φωνή. Αν κάτι της είχε λείψει, ήταν με σιγουριά τα τραγούδια της, ο κρυφός χορός της όταν κανείς δεν τους κοιτούσε, το πιάνο που έπαιζε τα σαββατοκύριακα κυρίως. Της είχε διδάξει και εκείνης να παίζει πιάνο, η μουσική κυλούσε στις φλέβες και των δύο. Ο πατέρας της από την άλλη, δεν είχε ποτέ του σχέση με τη μουσική. Ανακατευόταν με την πολιτική και ο θάνατος της γυναίκας του, τον ώθησε να μισήσει όσο τίποτε, κάθε τι που γυρνούσε γύρω από τις νότες. Το πιάνο σκονίστηκε, η χαρά το ίδιο. Όμως η Άβα ήταν αποφασισμένη να μην το βάλει κάτω. Θα ολοκλήρωνε τη φοίτηση στο σχολείο και θα ακολουθούσε τα όνειρά της. Ήταν η κρυφή υπόσχεση που είχε δώσει ένα βράδυ, βαστώντας μία φωτογραφία εκείνης, της μητέρας της, τη στιγμή που έπαιζε πιάνο στο σαλόνι. Στο βάθος, αχνοφαινόταν ο πατέρας της που τη θαύμαζε. Γιατί υπήρχαν και αυτές οι εποχές.

Τα μάτια της κοίταξαν το ταβάνι που ξεφλούδιζε και αυτό, όμως τα είχε καταφέρει και ας μην είχε περάσει στην πρώτη της επιλογή, που είχε αποκλειστεί εξαιτίας του πατέρα της. Θεωρούσε τις τέχνες κατώτερες από κάθε άλλο είδος σπουδών, μα η κόρη του, όντας πια στο τελευταίο έτος, επάνω στη μουσική και τη σύνθεση, στο Πανεπιστήμιο Σέφερντ, του αποδείκνυε κάθε μέρα πως τίποτε δεν θα τη σταματούσε. Εργαζόταν αρκετά απογευματόβραδα στο Μπλου Μουν καφέ, δύο δρόμους πιο μακριά από το πανεπιστημιακό κάμπους, ενώ η διαδρομή από το φτωχικό της διαμέρισμα ως εκεί, της είχε γίνει εφιάλτης. Ένας εφιάλτης που την καταδίωκε από το πρώτο έτος των σπουδών της και που εξακολουθούσε δυστυχώς να την καταδιώκει ως και στο τελευταίο.  

Νομίζω πως ο εγκέφαλος παράγει περίεργες ιδέες. Ναι...αυτή είναι μία χαλαρή κλισέ ρομαντική ιστορία που τη γραφω για να ξεκουράζομαι. Σε λίγο καιρό και η συνέχεια