Asi- Bir Mardin Hikayesi

6.

Saat epey geç olduğu için de Tahir'in ailesi Leyla'nın ailesine baktı ve " Biz kalkalım artık. " Dediler.

Leyla'nın annesi de onlara baktı ve " Keşke biraz daha otursaydınız." Diye sordu.

Tahir' in annesi ise "Gidelim geç oldu. Hem çocuklar da yorgun. Dinlensinler. " Diyerek ayağa kalktı.

Hep birlikte salondan çıkarak evin kapısına geldiler. Leyla'nın annesi Tahir' in annesine baktı ve " Her şey için çok teşekkür ederim. Tekrar görüşmek üzere. " Dedi.

Tahir'in annesi de karşısında duran dünürüne kibarca gülümsedi. Ardından da evden ayrıldılar.

Onlar arabaya binerek oradan uzaklaşırken bir kaç dakika sonra da bahçe kapısından içeriye Asi girdi.

Leyla o sırada camdan Asi'nin geldiğini görünce hemen mutfakta iş yapan annesine
" Anne, yengem geldi. " Diye seslendi.

Asi de bu sırada eve çoktan girmişti. Girmesiyle birlikte karşısında ona merakla bakan iki kadını bulmayı beklemiyordu doğrusu...

Kendi kendine " Ne oluyor? Ne bu halimiz?" Demeye kalmadan
kayınvalidesi  iki elini beline koymuş sinsi bakışlarla Asi'ye baktı ve " Yavrum neredesin sen? Seni çok merak ettik. İnsan bir haber verir. Hem burası küçük yer. Sonra elaleme ne deriz?" Diye sordu.

Asi ise ailesinin bu kadar merak edeceğini düşünememişti. Mahcup bir halde başı öne eğik titrek bir sesle kayınvalidesine " Özür dilerim anne.  Benim annem biraz rahatsızmış. Onu ziyarete gittim. Gitmişken de beni bırakmadı. Özlemiş. Ben de onun yanında kalmak zorunda kaldım. Size de haber veremedim. Bir daha olmaz." Dedi.

Nasıl ben, sevdiğim adamın Tahir' in yanında kaldım. Onunla bir gece geçirdim, derdi ki. Diyemezdi. Bu sefer Mahir ikisini de birden öldürürdü.

O yüzden yalan söylemek zorunda kalmıştı. Asi'nin bu halini gören kayınvalidesi de gelinini boş yere suçladığı için vicdan azabı çekiyordu.

Gelininin yanına gelerek ona sımsıkı sarıldı ve " Ben çok üzüldüm kızım. Bilmeden seni suçladım. Ben bir kaç gün gelmeyince başka türlü zannettim. Ben, yaşlı bir kadınım. Asıl sen benim kusuruma bakma. "  Dedi.

Asi de kendini geri çektiğinde ise başını tamam anlamında salladı ve kayınvalidesine gülümseyerek " Ben, odaya çıkıp biraz dinleneyim. Yoruldum da." Diyerek hızla merdivenlerden yukarıya çıktı.

Tam odasına gidiyordu ki Leyla o sırada  koşarak yengesinin boynuna sımsıkı sarıldı.

Asi görümcesinin bu heyecanlı haline bir türlü anlam verememişti.

Leyla kendini geri çekti ve yengesine " Yenge, bilsen bugün neler oldu? Ay çok heyecanlıyım. Hayatımın en güzel günüydü. " Diye cevap verdi.

Asi biraz merak biraz da heyecanla görümcesine baktı ve " Gerçekten anlamıyorum. Sen neden bu kadar mutlusun? Ne oluyor?" Diye sordu.

Ardından da Leyla da " Hadi gel, oturalım şöyle. Hepsini anlatacağım. " Diyerek yengesinin elinden tutarak onu koltuğa doğru sürüklemeye başladı.

İki kadın koltuğa oturdukları sırada ise  Leyla o sırada karşısında merakla ona bakan yengesini görünce artık anlatmanın vakti geldiğini düşündü

Leyla heyecandan olsa gerek derin bir nefes aldı ve parmağındaki yüzüğü göstererek " Sen gelmeden önce bana dünürcüler geldi.  Hele bir oğulları var ki. Böyle uzun boylu, yakışıklı, bir adam. Ya yenge görmen lazımdı. Hem de annemin tanıdığı biliyor musun?" Diye sordu.