Asi- Bir Mardin Hikayesi

3.

Mahir gördüğü kişiyle donakaldı. O an elinde tuttuğu enjektörü ise arkasına gizlemişti.

Hemşire şüpheli bir tavırla bir yatakta yatan Tahir'e bir de hemen yanında bulunan Mahir'e baktı ve " Sizin ne işiniz var burada? Buraya girmek yasak. Lütfen çıkın derhal. " Diye bağırdı.

Mahir ise olayın şokunu atlattıktan sonra da hemen yan tarafta bulunan iğnelerden birini yavaşça eline aldı.

Niyeti karşısında bulunan bu hemşireyi ortadan kaldırmaktı.

Ardından da işine kaldığı yerden devam edecekti. Hemşire parmağını sallayarak " Size dedim beyefendi, beni duymuyor musunuz?" Diye sordu.

Mahir de hemşireye doğru yaklaştı, yaklaştı. Bunu gören hemşirenin ise az önce ki halinden  eser kalmamıştı.

Aksine şimdi korkmuş gözlerle karşısında duran celladına bakıyordu. Bu adam hiç te normal bir hasta yakınına benzemiyordu.

Aksine az sonra ölüm fermanını verecek olan bir padişah gibi duruyordu

Mahir bir anda elinde tuttuğu iğneyi  hemşirenin omzuna sapladı.

Hemşire acıyla inleyerek elini kanlı omzuna götürdü. Mahir ise hemşirenin omzuna çarparak odadan hızla çıktı.

Sesi duyan diğer hemşireler de odaya girdiğinde az önce ki bağıran hemşireyi yerde yatarken buldular.

Hemen başına toplanmış bir halde ona " Elif iyi misin? Ne oldu burada?" Diye sordular.

Elif de zar zor konuşarak
" Güvenlige haber verin, az önce bir adam yoğun bakımda yatan hastayı öldürmeye çalıştı." Dedi.

Bir diğer hemşire de hemen yatakta yatan Tahir'in başına geldi ve onun yaşayıp yaşamadığını kontrol etti.

Ardından da arkadaşlarına dönerek " Solunum iyi görünüyor, gene de doktor beye haber verelim." Dedi.
Diğer hemşireler de başlarını sallayarak telaşla odadan çıktı.

Güvenliğe bile haber verilmişti. Hastanede Mahir'in yakalanması için tam bir ohal ilan edilmişti.

Mahir ise hastaneden çıkmak  için ön kapıya giderken  hastanenin kapısında bulunan ve oradan oraya aceleyle koşuşturan insanları görünce o an olduğu yerde  kaldı.

Kendi kendine " Allah kahretsin. Ben ne yapacağım şimdi. Ay, ben böyle işe. " Diyerek sinirle küfür etti.

Ardından da ne yapacağını düşünürken o sırada gözüne hemen yan tarafta bulunan giyinme odası çarptı. Kapıyı görmesiyle yüzünde bir gülümseme oluştu.

Eğer kılık değiştirse kimsenin dikkatini çekmezdi. Kapının önünde durduğunda açmadan önce etrafta kimse var mı yok mu diye kontrol etmek için etrafına bakındı.

Kimsenin olmadığını görünce de hızla odaya girdi ve kapıyı kapattı. Burası oldukça küçük bir odaydı. İçeride yan yana önlük ve formaların olduğu raflar diziliydi.

Mahir raflara tek tek göz gezdirdi. Ne giyeceğini düşünürken o sırada ise gözüne doktor üniforması çaprtı.

Hemen aceleyle üniformayı üzerine geçirdikten sonra da odadan çıkmadan önce durup etrafı dinledi.

Ardından da kapıyı yavaşça açarak bir hayalet misali dışarıya süzüldü. Üzerinde bulunan doktor üniformasıyla sanki  o hastaneden biriymiş gibi etrafa bir hava katıyordu.

Yakalanmamak için de arka acil kapısına yöneldi ve gözden kayboldu.

Haberi duyan Tahir'in ailesi ise yoğun bakımın önünde toplanmış karşısında duran doktora bir ağızdan sorular soruyordu.