Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.
Güzel okumalar...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Bir bahara daha hoşgeldin demişti şehir ama o aile için bahar değil kış başlayacaktı çok yakında.
Yeni dünyaya gelmiş kızlarıyla mutlulukla ilgilenirken evlerine gelen misafirleri ağırlıyorlardı.
Genç kadın aşağıda misafirler olduğunu bilse de yeni doğan kızının küçük yüzünü seviyordu.
Komidinin üstündeki kutuyu aldı. Kızı doğmadan yaptırdığı kolyeye gülümsedi.
Daha kimseye ismine karar verdiğini söylememişti.
Altından olan kolyeyi boynuna taktı, değiştirmeye fırsatı olmadığı için büyük gelmişti ama o an önemsemedi.
Kızının tüy kadar olan saçlarını elinin tersiyle sevdi.
"Benim güzel kızım, Öykü Neşe'm"
Kadın sadece kendi duyacağı şekilde fısıldamıştı.
Öykü ismi kendi annesinin ismiydi Neşe ise kocasının annesinin ismiydi.
Herkes ondan farklı bir isim bekliyordu oysa.
Ama o oğullarına yaptığı gibi kızına da özel bir isim seçmişti çoktan.
O Öykü Neşe Polat'tı, Polat ailesinin neşesi olacaktı. Polat ailesinin baharıydı.
Gidişiyle kışı yaşatacaktı oysa.
Kadın odasının kapısı çalınca başını açık olan kapıya çevirdiğinde en yakın arkadaşının oğlunu gördü.
Hep herkese uzaktı bu küçük çocuk.
Ama geldiğinden beri bebeği çok merak ediyordu.
"Geyebiyiy miyim teyje"
Kadın kendisine ela gözleriyle masumca bakan çocuğa gülümsedi.
"Gel Kaya durma orda"
Küçük çocuk kendinden emin adımlarla kadının yanına gidip yatağa oturdu.
Merakla bebeğe bakmaya başladı.
"Bu bebek neden bu kaday küçük ki"
Merakla ve ciddi sorusuyla kadın gülerek Kaya'yı kucağına çekip bebeğine baktı.
"Çünkü o daha yeni doğdu yavaş yavaş büyüyecek"
Çocuk başını sanki büyük biriymiş gibi salladı.
"O zaman ben onu koyuyayım dimi teyje"
Kadın yüzündeki şefkatle küçük çocuğun saçlarını sevdi.
"Evet o daha çok küçük ve güçsüz sen koru onu"
Kaya daha çocuk aklıyla neler olacağını bilmeden koruyacağım dedi.
Ama çok kısa süre sonra koruyamadığı için kendini suçlayacaktı.
"KIZIIIMMM"
Bütün şehri kaplayacak bir feryat duyuldu o gün.
Acılı bir annenin feryadıydı. Kızını kaybetmiş bir annenin feryadıydı.
Herkes korkuyla her yerde minik bebeği ararken kimse bulamıyordu.
Kaya bile her yeri ağlayarak arasa da bulamamıştı. Söz vermişti teyzesine ama bebek kaybolmuştu.
O gün aşağı indiklerinde bebek kaybolmuştu. Çalmışlardı Polat ailesinin Baharını.
Geride yüreği yanan bir anne, kızının yaşadığı umuduna tutunan bir baba ve ateşler içinde kalan bir aile bırakarak gitmişti uzak diyarlara küçük bebek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öykü'm
Ficção AdolescenteBeyninde tümör olan arkadaşı için para ararken zengin bir Türk iş adamının çocuğuna taşıyıcı olursun. amacın sadece arkadaşını kurtarmakken belki de tahmin etmediğin hesapta olmayan şeyler olur...
