YENİ OKULUM#wattys2017

BÖLÜM 27

Samualin yanına yaklaşarak kaçmamızı söyledim.Samual bana dogru baktı gözleri gördüğümden daha kırmızıydı.
Hem kızgın hem de yaralıydı.
Dizlerinin üzerinde hala duruyordu abileri bize kötü kötü bakıyorlardı ama kendimi Samualin yanında güvende hissediyordum.
Samual bana doğru elini uzattı .
-Ne olursa olsun kos tamam mi?
Ben de kafami salladim.Ve var gucumle kosmaya basladim Samual daha hizliydi.
Ona yetisemiyordum beni kucagina almak istemisti ama abilerinden firsat kalmamisti.
Biz önde abileri arkada kosuyordu.
Biz onlardan daha hızlıydık ben Samuali yavaşlatıyordum.Birden ayagım yerdeki agaca takıldı.Yere düştüm abileri yetişiyorlardı.Beni kucagına almak istedi ben istemedim.
-Beni bırak git Samual sen kendini kurtar ben Carlın evinin yakınlarında olucam orda buyu oldugu için gelemezler.Hadi durma git.
-Ama seni bırakamam Ella senin de başını belaya soktum özür dilerim.
Pişman bir şekilde bakıyordu.Ben galiba şimdi aşık olmuştum Samuale. Gerçekten beni seven biri vardı. Nefes nefese kalmıştım.
Ben bir yola Samualde başka bir yola saptı.Abileri bagırarak geliyordu.
Ben ne olursa olsun koşuyordum evin yolunu da bulamıyordum .
Agaçların dalları kolumu ve bacagımı çizmişti bu umrumda bile degildi.Kendimi koruyacak elimde bir şeyde yoktu.
Elime bir sopa aldım beni ne kadar koruyacaksa artık.
Samualin 3 abisinden birinin bana koştugunu gördüm .
İlerde yolun bitiyordu küçük bir uçurum vardı.Ne yapacagımı bilmiyordum.