Kölenin aslında kıyametin ta kendisi olacağını asla bilemezdin.
Ben yanarak kül oldum. Asla çiçeklenmedim.
İntikam yolunda çok yoruldum. Ama vazgeçmedim.
Biri beni çok sevdi. Ama ben sevemedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Bir yılı daha geride koymuş bu diyar. Ama sadece yıl değişmiş. Değişemeyen tek şey krallar ve kraliçeler. Herşeyin değiştiği devirde kurallar asla değişmez. Mesela kölelik gibi.
Esir alınanlar gibi. Ve sen buna engel olamıyorsun.
Herşeyin sonu olan devir. Üzgün olduğumuz zamanlar.
Ama değişmeyen hisler.
Re Paure Morte serin havanı ciğerlerine çekti. Yaşadığı bu son olaylar artık ona fazla gelmeye başlamıştı. Daha 2 gün önce kardeşini kaybetmişti. Acısı hala geçmedi. Ne yapacağını bilmiyor. Babası çok öfkelenmişti. Acı ve nefret karışınca çok kötü olaylara neden ola bilir.
Başını balkondan içeriye çevirdi. Gördüğü manzaradan canı acıyordu. Nefes alamıyordu.
Ona asla zarar vermem dediği halde ellerini yakmıştı. Pişman mıydı? Hayır. İşte onun canını sıkan şey tam olarak bu.
Yatakta uyuyan kadına baktığında onun ne kadar masum olduğunu görüyordu. Ama tabi ki de onun istediğinde nasıl birine dönüşeceğinin de farkında.
Zaten bunu da 2 gün önce çok güzel şekilde gösterdi.
İçeri girdi. Yatağın yanında yere çöktü. Regina Rovina Morte'in ellerini tuttu. İçinden sadede bunları söyledi. 'Rovina yalvarırım gözlerini aç.' Her gün aynı lafları söylüyor.
Ellerini öptü. Ayağa kalktı. Alnından öptü. Daha sonra yarasından öptü. Yani kalbinden. "İyi geceler güzelim." dedi. Ve odadan çıktı.
Şimdi Veleno Lealtá'dan sevdiği kadının intikamını alma zamanı...
(2 gün önce)
Herşey tepetaklak olur. Ve sen bunu anlayamazsın. İçinden sadece bu sözleri mırıldanırsın. O laf işte bu: nereden nereye.
Gerçekten de bu laf beni anlatıyor. Çünkü karşımda bana nefretle bakan gözler görüyorum. Haykırışlar duyuyorum. Pioggia Morte kızının başında içi geçene kadar ağlıyor. Diğerleri şok etkisinden hala çıkamamıştılar.
Ben ellerimin acısını unutmuştum. Gözlerimden yaşlar geliyordu. Hayır, canım yanmıyor. Mare Morte sinirle bana taraf gelmeye başladı. Re Paure Morte izin vermedi. "Baba sakin ol, o yapmadı!" dedi sert sesiyle. Şaşkınlıkla ona bakıyordum.
Ne demek o öldürmedi? Evet, ben öldürmemiş ola bilirim ama ben sebep olmuştum. Bunu o çok iyi biliyor. Ama söylediği sözler. Ne anlam çıkarmalıyım?
