Idol | Jikook

9🌙

Yeni bölüm geldi

Önceki bölümü okuduğunuzdan emin olun bebekler

İyi okumalar...

●

"Hayır, hayır bu olamaz Jungkook! Aman tanrım Jungkook kalk!"

Jimin çaresizce telefon ekranının öbür ucundan Jungkook'a sesleniyordu ama işe yaramayacağı sonradan aklına dank etti.
Jimin telaşla kucağına aldığı minik Eunji'yle beraber Jungkook'a doğru yola çıktı.

Tabii ki gitmeden önce kızını, arkadaşı Hoseok'a bırakacaktı...

*

Yarım saat önce:

"Eunji tatlım ne yapıyorsun sen, kimle konuşuyorsun bakıyım tatlı tatlı hm?"

Jimin kapıdaki kargoyla ilgili işlemleri sonunda bitirmiş, salona dönebilmişti.
Ama ilk önce mutfafa uğradı. Kendisine bir kahve koydu ve Eunji için dolaptan mamasını çıkardı. Her şeyin hazır olduğunu anladığında kızına yaklaştı.

Arkadan onun konuştuğunu anladı ama bu durumu normal karşıladı. Çıkardığı anlamsız kelimeler bile çok komik ve mutluluk vericiydi.

Kendi kendine konuşuyor olması tabii ki sevindiriciydi;
Fakat bilmediği bir şey vardı; Eunji babasıyla konuşuyordu.

"Baa bawbr₺£@$%"

Jimin tekrar kıkırdarken gözü yanlışlıkla Eunji'nin elindeki telefona değdi. Hayatında bu duyguyu daha önce hiç ama hiç yaşadığını sanmıyordu.

Zaman durdu, hayat bitti, başından aşağı kaynar sular dökülmüştü Jimin'in o an... hemen eli ayağına dolaşırken Eunji'nin elinden telefonu aldı.

Ama minik hanımın keyfi oldukça yerindeydi. Ekrana bakarak gülüyor kendi kendince laflar ediyordu. 2 yıllık hayatında hiç bu kadar mutlu olmamıştı.

İlk defa babasını görmüştü...

Jimin ekranda çoktan bayılmış olan Jungkook'u gördüğünde yüzünü buruşturdu ve gözlerini sımsıkı yumdu. Yaşananların rüya olmasını diledi gerçi bu olsa olsa kabus olurdu Jimin için ama şu an cidden bunu isterdi.

Jimin, hemen hiç vakit kaybetmeden hızlıca toparlanıp Jungkook'un yanına doğru yola koyulmuştu bile, Kafasındaki düşünceler susmazken ağrıyan başını ovuşturdu. Kötü günler bitti, sırada daha kötü günler vardı.

Şimdi, yarım saat sonra...

Hastane

Jimin yaklaşık 10 dakika içinde Jungkook'un evine gitmiş, uyandırmaya çalışmıştı. Her türlü uygulamayı denese de başaramayınca son çareyi zar zor arabaya Jungkook'u bindirip hastaneye getirmekte bulmuştu.

Doktor serum verdikten sonra Jungkook'da yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı. Yavaş yavaş aralanan mavi gözlerle Jimin derin bir nefes aldı ve hiçbir ayrıntıyı kaçırmamak için dikkatle izledi alfayı.

Şimdi Jimin için son vaktiydi.

~

"J-jimin..."

Jungkook güçlükle kıpırdatabildiği dudaklarıyla yanıbaşındaki Jimin'i istemişti. Yorgunluktan ve baş ağrısından sağlıklı düşünemiyordu bile

Jimin hemen gözünü açan Jungkook'un yanına koşmuş alnındaki saçlarını eliyle geriye atmıştı.
Kendini nasıl açıklayacağını düşünüyordu

"Ben burdayım Jungkook, şş"

"Noldu bana?"

"Ufak bir bayılma geçirdin ama şu an iyisin merak etme"

Jungkook yavaşça başını salladı. Başı çatlayacak gibiydi. Serumunun bittiğini gören Jimin doktora haber vermek için tam Jungkook'tan uzaklaşıyordu ki kolunda hissettiği ellerle durdu.

Jungkook, Jimin'in gitmesini istemiyormuş gibi tutmuştu. Jimin gözlerini kaçırarak ne yapacağını bilemedi.

"Yaklaş omega"

Jungkook alfa sesiyle baskınca konuştuğunda Jimin itaat etti. Başka çaresi yoktu. Jungkook yanına yaklaşan Jimin'i sıkıca kendine hapsedip derince koklamaya başladı.

Hissediyordu, bir koku vardı ve Jungkook bunu çok sevmişti. Kurdu içeride deliriyordu bile

Jimin gözleri masmavi olan alfaya ters bir hareket yapmamak için sesini çıkarmadı, zaten yolun sonuna gelmiş gibi hissettiği için merakla olacakları bekliyordu. Duyduğu cümlelerle ise o yıllardır gerçekleşmesinden en çok korktuğu anı yaşıyordu;

"Yavru...bizim bir yavrumuz var öyle değil mi omega?"

***

Yepp!

Yeni bölümümüz geldi 🍓

Uzun bir aradan sonra kısacık bölümle geldim, geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz

Jungkook olayları çözdü gibi hm ne dersiniz?🥲

Jimin yalan söyleyerek kıvırır mı yoksa kabullenip aile olurlar mı?✍

Umarım beğenmişsinizdir  bebeklerim 🐣

Yeni bölümde buluşalım

Sınır: 103 yorum
👀