FORMULOVE | JK

F'23

9 Haziran 2019
[Kanada]

🏁

.

Gecenin soğuk ateşi sönmüş ve gri külleri, yeni doğan bir günün rüzgârıyla kıytı köşelere savrulmuştu. Dünün günahları bugünün pişmanlıkarı yarının da hayalleriydi.
Savunmasız dakikaların kaybettiği savaş nihayetinde bir son bulmuyor yenilgiye kan ve tuz katarak başka bir mağlubiyet tablosu seriyorlardı ortaya.
Bu yüzden...
Ortada kazanılan bir oyun yoktu. Oyunun kendisi bir kaybeden tarafından yazılmıştı ve onun kayıpları, yarattığı insanlar tarafından da kaybedilmeye mahkumdu.
Ne kadar da küstah bir usta...

Rox, bedenini çevreleyen kuru soğuğun rahatsız edici varlığı ile ağrıyan bacaklarını kendisine doğru çekmeye çalıştı. Bununla birlikte gözleri kırpışmış kulakları tanıdık bir tınıyı işitir olmuştu. İlk başta gözlerini tamamen aralamak istese de bunu yapamamıştı. Göz kapaklarının üzerinde cam parçaları varmışçasına gözlerinde acı verici bir batma hissediyordu.
Sonra bir anda kulağına dolan tınının kimliğini tanıdı ve duraksadı o an bedenindeki soğukluk kendisini hat sahfaya çıkarmıştı.

Birisi durmadan çakmak çakıyordu.

Yutkundu fakat boğazındaki acı birden boy göstermişti.
Her tarafı ağrıyordu, acı içindeydi. Hızla gözlerini açtı. Gördüğü ilk şey kendisine doğru çektiği bacaklarının üzerindeki deri ceket olmuştu. Soğuk ahşap zeminin üzerinde cenin pozisyonunda uzanıyordu. Kendisini zorlayarak hafifçe kımıldadı ve başını yavaşça hareket ettirdi. O sırada görüş alanına yarı çıplak bir şekilde yerde oturan adam girmişti. Yapılı sırtı kendisine çapraz bir şekilde dönüktü ve kolları dizlerinin üzerinden bacaklarının arasındaki boşluğa gevşek bir şekilde uzanıyordu. Sağ elinin parmakları belirli bir ritimle çakmağı çakıyor ardından metal kapağı kapatıp acıyordu.

Rox, duraksadı. Kafasındaki her şey o kadar pusluydu ki tepki veremiyordu. Hatırladığı en son şeyin ne olduğunu bile bilmiyordu. Bedensel ve zihinsel olarak uyuşmuş gibi hissediyordu kendisini. Hareket etmek istese de yapamıyor, düşünmek istese de düşünemiyordu.
Sadece önünde duran adamın çıplak sırtına bakıyordu.

Kaslı ve oldukça sıkı sırtının sağ ve sol kulaçlarının altında kalemle çizilmiş gibi duran çukurlaşmalar vardı. İç çamaşırının lastiğinin hizasından omurgası boyunca ensesine uzanan gösterişli bir dövmesi vardı. İnce belinin bir iki parmak iç tarafından ince bir uçla çizilmiş olan dövmesi hem çok estetik duruyordu hem de göz korkutucu.
Omurga çizgisinin yarattığı çukur bir ayna görevi görerek iki tane kaplanı yansıtmıştı. Kaplanların başları belinden kalçasına uzanacak bir şekilde baş aşağı duruyorlardı. Kıvrak ve vahşiliklerini yansıtan bir vücut diliyle ağızlarını açarak birbirlerine yönelmişlerdi. Bu iki kaplanın ortasında ve çevresinde daha ince bir uçla çizilmiş bazı simgeler ve harfler duruyordu fakat Rox bunların ne anlama geldiğini bilmiyordu.
Göze en çok çarpan şey birbirlerine aç ve vahşi bir şekilde yönelmiş olan iki hırslı kaplandı.
Rox, o an dövmenin korkutuculuk tarafının daha ağır bastığına emin olarak gözlerini kırpıştırdı ve gözlerini biraz daha yukarıya kaldırdı.