Sosyete camiasının ünlü ailesinin biricik kızı Leyal Soysev, ticaret dünyasının karanlık şirketinin tek varisi Evren Alaska'yla yaşadığı tek gecelik aşkın meyvesini taşıdığını, yüksek lisans yapmak üzere İngiltere'ye taşınma aşamasındayken fark eder...
"Senin ne işin var burada?!" dedim şaşkınlık ve sitem dolu sözlerle.
Gülümseyerek bana doğru yürüdü. "Bebeğimi ve annesini görmeye geldim."
"N-nasıl?!" dedim ellerim refleks olarak minik kelebeğimin üstüne kapanırken. "Ssh, sakin ol." Elini elimin üstüne koydu.
"Nerden öğrendin?"
"Elim kolum uzundur, Leyal."
"B-ben-"
"Bebeğime kendimi tanıtmama izin verir misin?" dediğinde önümde diz çökmüştü.
Usulca kafamı salladım, tişörtümü yukarı sıyırıp şişmiş karnıma baktı. Sanki onu korkutmak istemezmişçesine "Cinsiyetini biliyor muyuz?" dedi fısıltıyla.
Anında gözlerim dolmuştu. "Az önce kontroldeydim, o bir kız."
Gözlerini kapatıp alnını karnımla birleştirdi. Tekrar gözlerini açtığında dolduklarını görmüştüm. Karnımın üstüne minik bir öpücük bıraktı ve konuşmaya başladı.
"Merhaba güzel kızım, ben senin babanım." Babanım derken sesi titremişti, derince yutkundu. Bu manzarayı görünce ister istemez gözümden bir yaş aktı.
"Senden bu kadar süre ayrı kaldığım için üzgünüm, annemiz biraz inatçı olduğundan seninle tanışmak ancak şimdiye kısmetmiş..." Tekrar öptü. Eliyle okşarken, "Böyle konuştuğuma bakma, ikimiz de seni çok seviyoruz. Seninle tanışmak için sabırsızlanıyorum minik meleğim. Sağlıkla gel." Son bir kez dudaklarını karnıma bastırdığında şimdiye kadar hissettiğim en net tekmeyi atmıştı.
"Ah!" dedim acıyla ama mutluydum da. Evren endişeli gözlerle dizlerinin üstünden doğrulup bir elini karnımdan ayırmadan beni hafifçe kendine çekti. "Leyal, ne oldu? İyi misin?!"
"Seni duyuyor..." dedim yaşlı gözlerle. "Öptüğün yere tekme attı."
Evren'in dolu gözlerinden bir damla yaş aktığını gördüğümde bu beni şaşırtmıştı. Hiç duygusal bir adama benzemiyordu. Gerçi, onu tanımıyordum bile.
"İnanamıyorum..." Sesi fısıltılıydı. Alnını alnıma yasladı. "Benden, bizden bir parça taşıyorsun..."
Kafamı yavaşça kaldırıp onu onayladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eliyle karnımı okşarken gülümsedi, ardından "Şimdi anne ve baba olarak konuşmamız gereken şeyler var..." diyerek mutfağa yöneldi.
"Kahve içer misin?" Tezgaha yaslı bedenime döndü, dolapları karıştırırken kahve arıyor olsa gerekti. O an bu adamla, bebeğimin babasıyla ne kadar da yabancı olduğumuzu fark ettim. O benim kahveye asla hayır diyemeyeceğimi bilmiyordu. Bense onun yaşından dahi bihaberdim.
"Kaç yaşındasın?" dedim bir an aklımdan geçenleri süzgeçten geçirmeden.
