Kitapta aşırı +18 sahneler olacaktır, bunu göz önünde bulundurarak okuyun lütfen..
Lara Elif Karay;
22 yaşında zengin bir iş adamının kızı olan Lara, babası yüzünden annesini kaybetmiştir.
Babasının zoruyla sevmediği bir adamla nişanlandığı gece evd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"YakıcıSır"
Kaç dakikadır balkondaydım bilmiyorum, bu nasıl olabilirdi o şerefsiz nasıl Elif'in babası değildi. Bundan haberi var mıydı o yüzden mi Elif'e kötü davranmıştı? En can alıcı nokta ise gerçek babası kimdi, neredeydi, hayatta mıydı? ve en önemlisi ben bunu ona nasıl söyleyecektim ya da söylemeli miydim?
Babasına karşı içinde çok büyük bir kırgınlığı vardı bunu gözlerindeki derin kederden anlıyordum. Onun incinmesine asla izin vermezdim ama bu gerçeği bilmeye hakkı vardı.
Ya gerçek babası onu çok severse ve asla sahip olmadığı baba-kız ilişkisine sahip olursa? Bu hakkı onun elinden alamazdım ama ona şu an söyleyemezdim. Soruşturma bitene kadar gizlilik vardı. Üzüntüyle içeri girdim. Yatağımda melek gibi uyuyordu. Güzel kahverengi saçlarının kokusu odamı doldurmuştu. Yatağa geri girip onu izledim, parmağımın sırtıyla saçlarını sevdim.
Ona sarıldığımda başta irkilip ''saat kaç sevgilim?'' diye sormuştu ardından ''7.30'' dediğimde bana daha çok sarılmış ''çok erken değil mi biraz daha uyusak olur mu?'' diye sorduğunda alnını öpüp ''olur,tabii meleğim'' deyip onu kendime daha çok çektim ve burnumu güzel saçlarına gömdüm...
1-2 Saat sonra
Odanın kapısının çalmasıyla gözlerimi açtım. Feyza dışarıdan ''abiciğim kahvaltı hazır haberin olsun'' dediğinde ''hemen geliyorum güzelim'' deyip Elif'e döndüm. Gözlerini yeni açmış havayı görünce paniklemişti.
Bana bakıp '' hihhhh Faris saat kaç öğleden sonrayı geçmemiştir umarım, rezil oldum annen şimdi kim bilir hakkımda ne düşünecek'' diye art arda söylendiğinde ''Elifim, sakin ol saat 9.30 henüz'' dediğimde rahatlayıp derin bir oh çekti. Yataktan kalktığımda Elif bana bakarak ''Faris, ben ne giyeceğim dünkü kıyafetlerimi giyemem kalmayız diye yanıma bir şey de almadım'' demişti çekingen bir şekilde.
Yanına gidip saçlarından öpüp ''sen merak etme Elifim ben Feyza'dan bir şeyler alırım şimdi'' dediğimde odadan çıktım. Feyza ile konuştum, seçtiği kıyafetleri alıp Elif'e verdim. Elif hızlıca kıyafetleri elimden alıp giyinmeye başladı.
Yorganın altından sıyrılan güzel teni aklımı başımdan almıştı onunla hiç yalnız kalamamıştım, ben karıma doyamamıştım.
Ayağa kalktığında giydiği kazağa kaşlarımı çatarak baktım. Feyza'da koskoca dolaptan bu garip yakalı şeyi vermişti hem benim cadı kardeşim ne zamandan beri böyle giyiniyordu. Annem giyim konusuna dikkat ederdi zaten ben buradayken kimse karımın giyimine laf edemezdi orası ayrı bir konu.
