POV charline
We liggen in mijn bed. Pommelien ligt in mijn armen te dromen. Ik teken rondjes op haar rug. Ik val niet veel later in slaap. Ik wordt wakker en in mijn ooghoeken zie ik pommelien. Ze is nog schattiger als ze slaapt. Ik probeer rustig aan te doen voor haar want ze voelt zich er nog niet zo goed bij. Ze wordt wakker en kijkt me glimlachend aan. Kunnen we het even hebben over gisteren vraagt ze gestresst. Tuurlijk zeg ik zacht. Hoe leuk ik het ook vond, ik kan het nog niet fluistert ze. We doen het op het gemak, als je er klaar voor bent dan ik ook fluister ik. Ik weet ook helemaal niet wat wij nu zijn zegt Pommelien zacht. Wat wil je dat we zijn vraag ik zacht. Ik wil wel met je samen zijn maar mijn ouders zegt Pommelien zacht. Als je niet denkt aan je ouders, wat wil je dan fluister ik. Ze plant haar lippen op die van mij. Is dat een ja fluister ik. Ze plant haar lippen opnieuw op die van mij. Is het duidelijk zo fluistert Pommelien glimlachend. Nemen we vrij vandaag vraag ik knipogend. Mag dat fluistert Pommelien zacht. Tuurlijk wel en daarbij ik zou me toch niet kunnen concentreren met zo een knappe meid naast me zeg ik glimlachend. Oei misschien moet ik van werk veranderen zegt Pommelien lachend. Nee jij blijft bij mij zeg ik lachend. We liggen knuffelend in bed. Hoe gaan we dit doen op het werk fluistert Pommelien. We doen gewoon zo als ervoor alleen ga ik je nog meer plagen zeg ik lachend. Nee maar serieus, gaan we het vertellen of niet fluistert Pommelien. Wil je het vertellen vraag ik zacht. Ik wil het nog even voor ons houden, het is ook allemaal zo nieuw. Het is de eerste keer dat ik met een vrouw ben zegt Pommelien zacht. We doen het op het gemak, wat komt komt, wat niet komt,komt niet zeg ik zacht. Ze plant haar lippen op mijn lippen en legt haar hoofd in mijn nek. Mama vraagt waar ik ben zegt pommelien vol angst. Het is oké ga maar naar huis, ik zie je morgen zeg ik zacht terwijl ik mijn lippen op die van haar plant. Wacht pak mijn trui mee dan kan je aan me denken zeg ik zacht. Ze plant haar lippen op mijn lippen. Sorry voor mijn moeder maar...
Het is echt oké, geef haar tijd fluister ik.
POV pommelien
Waar zat jij roept mama als ik thuis kom. Sorry, ik ben bij een vriendin blijven slapen zeg ik zacht. En je vond het niet nodig dat even te laten weten roept ze terwijl haar hand richting mijn hoofd gaat. Ga maar naar je kamer. Als ik boven kom lopen de tranen van mijn wangen. Ik pak charline haar trui en doe hem aan. Ik mis haar aanrakingen al, haar lieve woordjes om mij iedere keer opnieuw tot rust te brengen. Ze verdient veel beter dan mij. Ik stuur een foto naar charline met haar trui aan. "Ik mis je al" stuur ik. "Ik jou ook, je ziet er wel schattig uit zo" stuurt ze terug. Mama komt binnen. Van wie is die trui vraagt ze kwaad. Ik heb die vanochtend gekocht lieg ik. Ik geloof je niet zegt ze kwaad. Heb jij een vriend vraagt mama kwaad. Nee echt niet zeg ik zacht. Ik mag echt geen lief hebben van mama en al zeker geen vrouw. We zijn aan het eten als ik een berichtje van charline krijg. "Ik mis je nog erger dan frietjes 😉" stuurt ze. Ik glimlach verliefd naar me gsm. Gsm's horen niet aan tafel, en naar wie glimlach je zo verliefd roept ze kwaad. Sorry zeg ik zacht als ik hem weg leg. Ze pakt men GSM en kijkt door mijn gsm. Wie is charline en waarom heb je haar trui mee naar huis roept ze kwaad. Je bent toch niet met haar samen hè roept ze kwaad. Jawel en eigenlijk kan het me niet schelen wat jij ervan vindt, ik zie haar graag en zij mij ook zeg ik zacht. Da is niet zo, vrouwen kunnen niet van vrouwen houden, ze houdt je aan het lijntje zegt mama kwaad. Hou op zeg ik zacht. Haar Hand gaat opnieuw richting mijn been.
