POV pommelien
Vandaag weten we als ik nog verder moet behandelen of niet. Ik heb best stress. Mijn hand ligt in die van char. Het komt goed fluistert ze. De dokter komt binnen. Wel u bent kankervrij glimlacht ze. Echt waar zeg ik zacht. Yep glimlacht ze. Char pakt me stevig vast. Alles komt goed zegt ze glimlachend. Ik denk dat jullie het eerste koppel zijn die hier sterker uitkomen glimlacht ze. Ik kus charline zacht. We mogen naar huis eindelijk. we komen thuis en char haar mama heeft ons huis versierd. Ze heeft eten voor ons gemaakt. Na het eten zet ik mij op char haar schoot. Mijn hoofd leunt op haar hoofd. Dankjewel voor alles fluister ik. Das graag gedaan liefje glimlacht ze. Ik zie je zo graag fluister ik. Ik zie je ook graag glimlacht ze. Ik dacht echt even dat ik je kwijt was liefste fluistert ze. Ik ben hier nog fluister ik. Zacht kus ik haar. Alles komt altijd goed fluistert ze. We gaan in ons bed liggen. We genieten gewoon van elkaars gezelschap zonder al die mensen rond ons. Mijn hoofd ligt op haar borstkas en haar handen strelen door mijn haren. Ik geniet zo hard van dit gezelschap. Ik plant korte kusjes op haar lippen. Ik zie je graag fluister ik. Ik zie je nog liever glimlacht ze zacht.
Pommelien is kankervrij woop woop maar blijft dat zo
