3 dagen later
POV charline
Vandaag is de begrafenis, ik ben me aan het klaarmaken. Ik heb al veel kusjes en knuffels gekregen van pommelien vandaag. Ze komt naast me staan en pakt me stevig vast. Alles komt goed glimlacht ze. Alles komt goed herhaal ik haar. De begrafenis is bezig. Mijn hand zit stevig gekneld in die van pommelien en mijn hoofd ligt op haar schouder. Ik moet mijn tekstje gaan voorlezen maar ik kan niet meer praten door de emoties. De tranen rollen over mijn wangen en ik kijk pommelien in paniek aan. Ze probeert me vanop een afstand rustig te houden. Uiteindelijk lees ik toch mijn tekstje. Ik ga terug op mijn plek zitten en pak poms haar hand opnieuw vast. De begrafenis is voorbij en ik en pommelien zonderen ons even af van alle prikkels. We hebben beide wat last van al de prikkels die binnenkomen. Je hebt het super goed gedaan, je mama is super trots glimlacht ze zacht. Ik hoop het zeg ik zacht. Gaan we naar huis, ik moet even afgezonderd zijn van alle prikkels vraag ik zacht. Tuurlijk lief zegt ze zacht. Het zijn veel prikkels geweest vandaag hè fluister ik zacht. Ik pak haar hand vast en streel zacht over haar vingers. Inderdaad maar voor jou ook hè fluister ik. Ja dit soort dingen zijn niet echt iets voor mij zucht ze. We zijn thuis en we liggen vertrouwd in elkaars armen. Na even liggen we beide te slapen. Ik wordt wakker door een telefoon die afgaat. Het is papa. Ik neem slaperig op. Waar zijn jullie vraagt papa. Wij zijn thuis, we hadden allebei een beetje last van de prikkels zeg ik zacht. Okay, zorg goed voor elkaar. En euh ik slaap vannacht niet bij jullie, ik ga terug naar huis zegt hij zacht. Oké papa, hou je goed zeg ik zacht. Da komt goed zegt hij zacht. Ik ga terug in haar armen liggen. Wie belde je vraagt ze vermoeid. Papa fluister ik terwijl ik door haar haren ga. Hij slaapt vannacht terug thuis zeg ik zacht. Okay zegt ze zacht. Haar ogen vallen bijna dicht. Slaap maar liefje zeg ik zacht terwijl ik over haar wang streel en er zacht kusjes op geef. Ze glimlacht zacht. En valt niet veel later in slaap. Het was voor ons beide een hele lastige dag. Te veel prikkels die we beide niet konden verwerken. We hebben er beide nog steeds een beetje last van.
POV pommelien
Al deze prikkels waren even te veel. Ik lig in char haar armen. Ze plant haar lippen zacht op mijn wang. Ze is ook overprikkeld dat zie ik. Ik open mijn ogen en zie haar rode ogen. Ik streel zachtjes over haar armen. Sorry zucht ze. Je moet je excuses niet aanbieden omdat je je gevoelens toont hè fluister ik. Al deze prikkels waren gewoon echt even te veel voor mij fluistert ze. Dat snap ik liefje, voor mij was het ook lastig zeg ik zacht. Gaan we douchen vraagt ze zacht. Tuurlijk zeg ik zacht. We staan knuffelend onder de douche. Het wordt duidelijk even te veel, de tranen komen in haar ogen. Laat het maar toe liefje, het is helemaal oké fluister ik zacht. Ik mis mama zo erg en de prikkels waren zo lastig fluistert ze. Ik ben hier voor jou, altijd fluister ik. We gaan samen in bed liggen. Haar hoofd op mijn borstkas. En we luisteren naar rustige muziek. Ik kus haar haren zacht. We liggen in stilte in elkaars armen. We tonen op deze manier dat we er zijn voor elkaar. Ik zie je zo graag fluistert ze. Ik zie je ook graag fluister ik terug. Weetje dat jij het eerste lief bent dat mama echt leuk vond en er volledig achterstond glimlacht ze zacht. Is dat zo vraag ik glimlachend. Ja, toen ik zei dat ik met je was zei ze dat ik de goede keuze gemaakt heb en dat ik je moest beschermen met mijn hele leven want dat je een goede vriendin was voor mij glimlacht ze. Ik plant mijn lippen zacht op haar lippen. Het advies opvolgen van je mama zou ik zeggen glimlach ik. Tuurlijk, ik ga je echt niet laten gaan hoor, je bent de eerste waarbij ik mijn gevoelens kan laten zien zegt ze zacht. Awh, ik hou van jou zeg ik zacht. Ik ook van jou glimlacht ze terwijl ze mijn wang kust. Ze sluit haar ogen en valt al snel in slaap.
