POV charline
Ik open mijn ogen en poms ligt in mijn armen te slapen. Ze ziet er zo schattig uit. Ik streel zacht door haar haren. De vlinders in mijn buik slaan tilt. Goeiemorgen hoor ik haar zeggen terwijl mijn lippen de hare raken. Goeiemorgen liefje glimlach ik. Soms besef ik me niet dat deze bloedmooie vrouw voor mij heeft gekozen. We zijn aan het ontbijten en In plaats van dat poms op een stoel gaat zitten komt ze op mijn schoot zitten. Ik kus haar nek zacht. Ik zie je graag fluister ik. Ik jou ook glimlacht ze. Weetje dat ik geiler wordt elke keer jou lippen mijn lichaam raken knipoogt ze. Weetje dat jij de meest mooie vrouw op deze wereld bent knipoog ik. We zijn al even aan het werk totdat ik opeens gebeld wordt. Ik zak neer en de tranen rollen van mijn wangen. Liefje wat is er vraagt Pommelien zacht. Mama fluister ik. Ze komt naast me zitten en knuffelt me stevig. Mama is overleden zeg ik zacht. Oh nee fluistert ze zacht. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en streelt over mijn rug. Wacht eventjes hier, ik ga iets gaan vragen zegt ze zacht. De paniek haalt me in en ik begin hard te ademen. Shhh hoor ik iemand zeggen terwijl mijn hoofd op haar hart ligt. We gaan naar huis daar kan je op je gemak zitten fluistert ze. We zijn thuis en ik ga in de zetel gaan liggen. Pommelien legt een laken over mij en komt dan naast me zitten, ik til mijn hoofd op en ga op haar schoot liggen. Ze streelt zacht door mijn haren. Wil je mee naar de begrafenis vraag ik zacht. Tuurlijk liefje zegt ze zacht terwijl ze mijn handen vastpakt. Gaan we iets eten vraagt ze zacht. Ik heb echt geen honger zeg ik zacht. Dat snap ik maar je moet wel echt wat eten zegt ze bezorgd. Ik zal proberen fluister ik.
POV pommelien
Char krijgt echt niets binnen, ze is al 10 minuten voor zich uit aan het staren. Er lopen tranen langs haar ogen. Ik ga naast haar staan en leg mijn hoofd op haar hoofd. Het is oké liefje, als het niet lukt dan is dat zo fluister ik. Je mama is super trots op jou fluister ik. Ze opent haar armen en trekt me op haar schoot. Haar hoofd ligt in mijn nek. Ik voel tranen langs mijn nek naar beneden glijden. Ik kus haar haren zacht. Ik ben al zolang niet meer bij mama geweest en nu gaat dat gewoon niet meer fluistert ze. Liefje, je kon niet weten dat je mama zou sterven. Neem het jezelf niet kwalijk fluister ik. Ik zie je graag fluister ik in haar oor. Ik jou ook fluistert ze terug. We gaan samen in de zetel gaan zitten. Ze komt stevig in mijn armen liggen. Haar telefoon gaat over, het is haar papa die belt. Papa vraagt of we naar hem kunnen gaan om te bespreken voor de begrafenis zegt ze zacht. Moet ik mee of wil je liever even alleen zijn met je familie vraag ik zacht. Ik wil dat je meegaat, als jij dat wil natuurlijk zegt ze zacht. Tuurlijk liefje zeg ik zacht.
