FISILTI

4.bölüm

Hızla aşağı indim Atlas ve Kayra bana bakıyordu endişem yüzümden belli oluyordu Atlas inerken
"Helin noldu iyimisin!?"
Kayra"noluyor Helin?!"
Hemen arabama yöneldim ve son hızla oradan uzaklaştım yolda giderken acaba noldu diye düşünüyordum Banu benim herşeyimdi Atlas ve Kayra da öyle onlar benim yaşama sebebimdi konuma gelmiştim arabadan indim ve etrafıma baktım etraf sessizdi gözlerim banuyu aradı deniz kenarında bulunan bir bankta oturmuş ağlıyordu hemen yanına gittim ve çenesinden tutup kaldırdım
"Ablacım iyi misin noldu?!"
"Abla ben..."
"Noldu güzelim anlat hadi korkmana gerek yok"
"A-abla ben partideyken lavaboya gittim hoşlandığım çocuk da arkamdan gelmiş beni sıkıştırdı ve bana dokundu..."
Bunu söyler söylemez daha şiddetli ağlamaya başladı
"Nee!!" Diye bağırdım Banu daha üniversite okuyordu ve daha önce böyle Bir şey yaşamadığı için korktuğunu çok belli ediyordu
"Nasıl bıraktı seni!?"
"Başka biri gelince..."
Sonra tekrar devam etti
"Abla nolur abilerim bilmesin lütfen...."
Banu asıl atlastan değilde kayradan korkuyordu Kayra bazen hırçın ve kırıcı olabiliyordu korkusunu anlıyordum kalkıp arabamdam bir su alıp banuya verdim biraz sakin olmasını bekledim ve onu alıp arabaya götürdüm arabayı sürerken telefonu fark ettim elime alıp kontrol ettim 15 cevapsız arama vardı kimden geldiğini az çok tahmin ediyordum Banu sessizdi ve bende aynı şeklide aklım o çocuğa napacağımdı

  ***
Eve yaklaştık kapıyı açtım tüm gözler bizdeydi Kayra sessizce banuya bakıyordu Atlas yanıma geldi Banu kafası yerde kıpkırmızı kesilmişti istemsizce gözlerinden yaş akıyordu Banu tam merdivenlerden çıkacakken Kayra aniden yerinden kalkıp banu'nun kolunu sıkıca tuttu
"Nereye gidiyorsun anlat noldu?!"
"B-bırak kolumu odama çıkmak istiyorum"
"Hiçbir yere çıkmıyorsun anlatmadan"
"Bırakk!" Dedi ve daha çok ağlamaya başladı
"Kayra bırak lan kızı!"
"Sen sus"
"Asıl sen sus be öküz bırak kızı"
Üzerine yürürken Atlas kolumdan tuttu
"Bırak böylesi daha iyidir belkide"
"Ne iyisi be"
"Konuşsana Banu!"
Banunun çenesinden tutup kaldırdı
"Madem anlatmak istemiyorsun ben anlattırırım!"
Kolundan tutup dışarı sürüklemeye çalıştı yanına gidip banunun kolunu tutup kendime çektim Banunun elimi tuttuğunu hissedebiliyordum Kayra onu almak için inat ederken Banu kavga çıkacağını anladığı için
"Abla bırak da gideyim" bunu söylerken bile ağlıyordu
Kayra tekrar Banuyu tutup dışarı çıkardı
"Yürü!"
Aşırı derecede sinirliydim ona böyle davranması beni delirtiyordu
Onlar yokken Atlasa olan biteni anlattım yeşil gözlerini fal taşı gibi açıp beni dinliyordu sinirlendiği belliydi yaklaşık yarım saat sonra eve geldiler banunun gözleri daha fazla kırmızı olmuştu Kayra yanıma gelip
"Böyle bir şeyi bize ne zaman söylemeyi düşünüyordun"
Ayı gibi davranıyorsun bana kalırsa sana hiç söylemezdim" dedim bağırarak
Atlas banunun odasına gitti
"Aferin çok iyi yapıyorsun o çocuk kimse bulup sikicem"
Kayra hava almak için dışarı çıktı bende atlasların yanına gittim Atlas banuya sarılmıştı yanına oturup
"İyimisin bebeğim"
"Daha iyiyim"
"Ablacım o çocuk hakkında biraz bilgi verebilir misin" dedi Atlas
"Bizim bı üst sınıftaydı babası okulun ortağı ismi Ömer..."
Tamam biz gerekeni yapacağız yarın okula gitme şimdi uyu dinlen" kafasını olumlu anlamda aşağı yukarı salladı bizde odadam çıktık
Aşağı indik Kayra bir yere odaklanmış bir şey düşünüyordu yanına oturup konuyu açtım
"Napacağız o çocuğa"
Atlas devam etti
"Ben biliyorum" dedi ve anlatmaya başladı

   ***
Saat çok geç olmuştu herkes odasına çekildi pijama takımımı giyip kendimi yatağa attım bu gün çok yorucuydu ve bir şeyler düşünürken yavaş yavaş uykuya dalıyordum...

Ebetttt bir bölümün daha sonuna geldik umarım beğenirsiniz görüşmek üzere 💞🤍>>