10.bölüm

2 0 0
                                    

Baygın gözlerle onları izlerken yiğidin gülerek yanıma yaklaşıp koltuğa atlamasıyla irkildim diğerleri de kızlarla sohbet etmek için başka masaya yöneldi
"Vay vay vay Helin görmeyeli çok değişmişsin"
Kahkaha atıp yüzüne baktım
"Ne gibi?"
"Güzelleşmişsin"
"Hiç değişmemişsin be"
"Aynen"
"Eskisi gibi yavşaksın"
"Ağzını topla helincim kafan hoş zaten"
"Niye yavşak değil misin oğlum sen yavşaksın işte"
Derin bir nefes alıp konuyu değiştirdi
"Heyt be neler yapmışsın neler"
"Sanane benim ne yaptığımdan senden hala eskisi gibi nefret ediyorum anladın mı?!"
"Bana bak Helin ağzını topla yoksa..."
"Yoksa ne olur yoksa?!"diyip koltuktan kalktım dik dik ona bakmaya başladım
Bi anda omzumdan tutup koltuğa attı çenemden tutup konuşmaya başladı
"Benim canımı sıkma Helin"
"Sıkarsam nolur söylesene?!"
Dişlerini sıkarak
"Şu olur!" Deyip elini sıktı ve beni bıraktı
Yerine ağır ağır oturduktan sonra kapıya bakmaya başladı bende o sırada garsona bir şeyler söylüyordum yiğit'in sesi ile ona baktım daha sonra baktığı tarafa ama gördüğüm şey doğru olamazdı
"Hoşgeldin marcuscum"
"Nee!?"
Karşımda duran Marcusu görünce şoke oldum ve gözümü ovuşturarak tekrar baktım
"S-senin burda ne işin var?!"
"Asıl senin burda ne işin var?!"
*Olayı uzun uzun anlattıktan sonra*
"Siz neysiniz ya neysiniz siz bıktım sizden ya hepiniz aynı delikten misiniz oğlum siktir olun bidaha bidaha da karşıma çıkmayın"
Arabamın kilidini isteyip çıkmak için çantamı da aldım tam kalktım gidiyordum ki
"Helin bu Halle araba mı süreceksin?!"dedi Marcus
"Sanane be sürerim ben" sarhoştum ne yapacağımı bilemez haldeydim
"Bu halde gidemezsin saçmalama!"
"Doğru söylüyor bie yere vurursun ben götürürüm seni"dedi yiğit
"Siz kimsiniz be beni düşünüyorsunuz ben gidiyorum"
Bar kapısından çıktım arkamdan Marcus geldi elimden kilidi çekip aldı
"Ben seni götüreceğim"
"Ver şunu bana dedim!"
Elimi almak için uzattım ama kilidi yukarı kaldırdı
"Hadi bin arabaya"
"Bana bak ver dedim yoksa güvenliği çağırırım"
Zıplayıp almak istemiştim ama ayağım takıldı ama düşerken iki koluyla beni tuttu
Gözlerim gözlerindeydi
Aniden irkilip ondan ayrıldım
"Gitsek iyi olucak"dedim
Kendisi arabayı sürerken eve yaklaşmıştık gözlerim yavaş yavaş kapanırken en son gördüklerim marcuscun arabanın telefon kısmında bulunan telefonumu alıp atlası aramasıydı ve ona evin önüne çıkmasını söylemesiydi...
Marcustan
eve varmıştık arabanın önünden helini incitmeden nazik bir şekilde kucağıma alıp atlası beklemeye başladım helin refleks ile boynuma sarılmıştı atlas bizi o halde görünce şaşırmış gözlerle yaklaştı bize
"Noldu Helin neden bu halde?"
"Barda içmişti arabayla geleceğini söyledi tehlikeli olduğu için ben getirdim arabada uyumuş"
"Ah be Helin"deyip kucağına aldı sonra devam etti
"Beklede çocuklar seni eve bıraksın"
"Yok bizimkilere söyledim onlar gelir birazdan sağol yinede"
"Tamamdır sen bilirsin teşekkür ederiz bu arada"
"Rica ederim lafı bile olmaz iyi akşamlar"
"Sanada"
Deyip oradan uzaklaştım...
Bu bölümün de sonuna geldik nasıl buldunuz

FISILTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin