Met jou (Mitthy/Bankzitters)

Niks bijzonders

Pov Koen
"Koen kom even mee." Zegt Rob. Ik schrik. Wat wilt hij? Wil hij de vriendschap officieel eindigen? Zeggen dat hij mij nooit meer wilt zien? Ik loop maar gewoon achter hem aan naar een kamer. Hij doet de deur dicht. Ik voel mijn hart kloppen. Ik ben zo bang, ik kan wel flauwvallen. Ik ga voor de zekerheid op de bank zitten. Robbie doet dat niet. Hij kijkt me aan met tranen in zijn ogen en begint dan te praten.

"Koen het spijt me... Het spijt me van wat ik gister heb gedaan. Ik hou van je Koen, echt heel erg. Ik wil niet dat dit het einde is van ons. Ik wil meer zijn, ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Ik vind het lasig mezelf te accepteren. En ik ben bang. Heel bang voor de reactie van mijn familie. Het duurt meschien nog lang maar we kunnen dit uitzoeken Koen, we kunnen ooit meer zijn. Ik hou van je en ik kan dat niet laten gaan." Zegt Robbie snikkend. Tranen gaan over zijn wangen. Ik ben even overvallen van wat hij heeft gezegt maar ook heel opgelucht. Ik begin ook te huilen. "Oh Robbie toch..." Zeg ik huilend en ik open mijn armen. "Ik vergeef je, het is allemaal oké. " Zeg ik en dan laat Robbie zich vallen in mijn armen. Ik ben nog nooit zo blij geweest. Het is allemaal goed. En het beste is: We kunnen iets zijn... Ooit.

Daar liggen we dan. Huilend in elkaars armen aan het realiseren wat er allemaal gebeurt. Het duurt even maar na een tijdje zijn we beide rustig. "Bedankt Rob." Zeg ik met een glimlach en ik veeg mijn laatste tranen weg. Robbie glimlacht ook en daarna lopen we terug naar de rest alsof er niks gebeurt is.

Pov Matthy
"Stop is!" Lacht Milo. We zijn in een soort kietel gevecht beland. Ik stop en geef Milo een glimlach. "Okeee vooruit dan maar." Zeg ik lachend. Milo glimlacht en gaat weer op mijn schoot liggen, we beginnen weer te kletsen. Ik hoor de deur open gaan. Koen en Rob zijn er weer. Het is aan hun ogen duidelijk dat ze beide gehuild hebben. Raoul loopt er gelijk op af en ze beginnen met ze'n drieën te praten. Ik hoor hun gesprek en ik hoor ook dat Rob en Koen alles een beetje weg lachen en doen alsof er niks is. Raar.

Raoul loopt weg van de twee. Ik kijk hem vragend aan maar hij doet alleen zijn schouders om hoog en geeft me de 'ik weet het ook niet' blik. Koen en Rob gaan wel weer gewoon naast elkaar zitten en dat lijkt te gaan als normaal. Wat daar allemaal gebeurt is? Geen idee.

Na een tijdje staat Milo op van mijn schoot. "Heel erg bedankt Mat, ik ben weer helemaal oké voor nu!" Zegt hij blij. Ik glimlach naar hem maar ben meteen weer verdrietig. Al het fijne wat we net hadden was alleen maar om Milo rustig te krijgen. Het voelde zo... geliefd, knus en echt. Het was dat ook wel maar dit soort dingen zouden nooit gebeuren als hij oké was. Toen het net beter ging was hij gelijk weg. Voor hem zijn dit soort momentjes niks bijzonders, het is alleen maar om rustig te worden. Voor mij is het me'n alles. Ik wil dit gewoon voor altijd...

Hij zit nu achter zijn computer een beetje te werken. Ik blijf gewoon op de bank zitten met mijn telefoon. Ook vandaag gaan we niks opnemen omdat Koen en Rob depressief op kantoor aankwamen en er geen sfeer was. Gelukkig hebben we ooit goed vooruit gewerkt met video's voor momenten als dit. Het lijkt nu wel beter te gaan met Rob en Koen, ik denk dat ze ruzie hadden ofzo. Met Milo gaat het ook wel weer goed. Een golf verdriet gaat weer door me heen als ik aan Milo denk. Ik wil gewoon met hem zijn.

Pov Milo
Ik zit achter mijn computer wat dingen te regelen voor nieuw personeel. Ik kan mijn hoofd er niet echt bij houden. Ik wil weer in Matthy zijn armen liggen. Ik ben al stiekem wat langer blijven liggen na dat ik me beter voelde. Ik wou gewoon nog niet weg. Ik weet dat dit voor Matthy gewoon momentjes zijn om mij te troosten maar ik kan wel voor altijd in zijn armen blijven liggen. Ik vind het jammer, ik wil dat dit een gewoonte word ook waneer ik gewoon oké ben. Maar ja, ik wil Mat gewoon niet irriteren. Voor hem is dit niks bijzonders...

"Jongens zullen we toch gewoon wat gaan opnemen? We hebben echt niks te doen en productie heeft net voorbereidingen voor een foto chalange af." Roept Raoul. Ik vind het prima. De enige reden dat we niet gingen opnemen was omdat Rob en Koen verdrietig waren maar dat zijn ze toch niet meer. De andere vinden het ook prima dus we gaan bij elkaar staan.

"Teams?" Vraagt Koen. Matthy komt meteen dicht bij mij staan. Ik glimlach naar hem en ga helemaal tegen hem aan staan. "Jullie willen bij elkaar zo te zien." Zegt Raoul. Matthy lacht. "Goed gezien." Zegt hij. "Jullie zaten de vorige keer ook al samen in een team toch? Bij het sushi maken?" Vraagt Koen. "Oh ja... Dat gaat wel opvallen dan." Zeg ik. Het klopt wel, voor kijkers is het niet leuk als we elke keer de zelfde teams hebben. Robbie ziet dat Mat en ik wel graag samen willen dus stapt op ons af. "Wij zijn wel een drietal anders." Zegt Rob. Raoul en Koen vinden het prima. Ik geef Robbie een dankbaar glimlachje. Ik heb helemaal geen energie voor opnamens buiten maar met Mat gaat het vast lukken. Na het opnemen van de intro stappen we de auto in. Matthy aan het stuur, Robbie ernaast en ik achterin.

Niet een heel lang hoofdstuk maar er gebeurt wel veel
Ben er net achter gekomen dat de Engelse streamer die me heel erg geholpen heeft mentaal een slecht persoon bleek te zijn. Dus dat was even schrikken en vooral helemaal kut👍🏻