Einde

365 11 3
                                    

Een paar jaar later:

Pov Matthy
Daar sta ik dan. Oog in oog met Milo. Hij heeft een prachtig pak aan en een grote glimlach staat op zijn gezicht. Vandaag is onze trouwdag.

Ik kijk naar al mijn vrienden en familie. Koen, Rob en Raoul zitten naast elkaar. Rob en Koen hebben elkaars hand vast. Nadat Robbie een paar jaar geleden heeft besloten contact te verbreken met zijn familie is hij nu super gelukkig met Koen. Ze hebben al lang een relatie en hebben ook al plannen om te trouwen. Robbie is er voorlopig nog niet klaar voor maar wilt het zeker in de toekomst.

Maar vandaag is het mijn trouwdag. Ik ga trouwen met de enigen echte Milo ter Reegen. Na de keer dat ik hem gered had in de auto en hem vertelde dat ik ook van hem hield heeft hij alles gedaan om beter te worden. Ik ben zo trots op hem. Hij is nu de vrolijkste jongen ooit. Zeker op dit moment, nu hij recht tegen over me staat.

"Matthyas het Lam, neemt u Milo ter Reegen als uw echtgenoot?" "ja" "Milo ter Reegen, neemt u Matthyas het Lam als uw echtgenoot" "ja"

Iedereen begint te juichen terwijl we elkaar een kus geven. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Ik hou zo veel van deze jongen.

Even later

Milo en ik zijn even ergens langs een meertje gaan zitten. We zitten een stukje van de feestende mensen op onze bruiloft af omdat Milo me iets wou vertellen.

"Wat is er?" Zeg ik met een glimlach. Milo wilt iets positiefs zeggen, ik zie het op zijn gezicht. Hij ademt diep in.

"Mat, ik weet dat ik dit vaker heb gezegt maar, bedankt. Je maakt me de gelukkigste persoon op aarde. Ik had nooit verwacht dat ik ooit beter zou worden van mijn eetstoornis. Dat ik ooit mijn trauma zou verwerken. Dat ik ooit een normaal leven zou kunnen lijden. Maar toch ben ik hier nu, blijer dan ooit. Je hebt me gered. We zijn samen door moeilijke tijden gegaan en ik had dat nooit met iemand anders kunnen doen Matthy, ik kon dat alleen met jou. En ik ben zo blij dat ik nu een toekomst heb, met jou."

Milo kijkt me aan met een blik die zo veel zegt. Dankbaarheid, verliefdheid en zo veel meer. Deze woorden kwamen recht uit zijn hart. Er schieten tranen in mijn ogen, het was zo mooi. Ik sla mijn armen om hem heen. Hij slaat zijn armen om mij heen en zo zitten we arm in arm te staren in elkaars ogen. Het is een mooi moment, iets wat ik nooit meer ga vergeten. En ik ben oh zo blij dat dit moment met hem is.

Dat was het dan!
Mijn aller eerste boek!
Ik hoop dat jullie hem leuk vonden!
Doeiii! :)

Met jou (Mitthy/Bankzitters)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu