10.Bölüm

29 4 1
                                    

Gwyndolyn bu yaşanandan sonra olduğu yerde tıpkı bir köpek tarafından kovalanmış bir kedi gibi şok içerisindeydi.Olduğu yerde duruyordu ve kesinlikle hiçbir şey söylemiyordu.Bacaklarını karnına doğru çekti.Yavaş yavaş kendini büzerken elleri ile başını tutuyordu.Göz bebekleri küçülmüş dudakları ise açık bir şekilde titreyip duruyordu

Gwyndolyn dayanamayıp gözlerinden oluk oluk yaşların akmasına izin verdi

Ne yani artık bir cadı mıydım şimdi? Ateşe olanı gördün! Sen bir cadısın! Ve bunu inkar edemezsin! Artık edemezsin,çünkü sende artık onlardan birisin.Çocuk yiyen bir canavarsın! Köy seni gördüğü anda seni yok etmesi gerekiyor! Hem zaten bunu istemiyor muydun? Acılı olacak ama sonuç olarak yeniden babana kavuşabileceksin.Hayır! Bu şekilde olmaz! Ben gidemem onu rahat bırakamam!

Bütün bu düşünceler Gwyndolyn'in içerisinde dışarıya çıkmak için birbirleriyle yarışıyor adeta 'birimizi söyle' der gibi zihninde tekrar tekrar dolanıp duruyordu

Gwyndolyn şok içerisinde olduğu yerde dururken yere atıp söndürdüğü mumun üzerinde aniden bir ateş patlayarak kendini ortaya çıkardı.Küçük Orman Ruhu,evlerini yakmak istemediğinden dolayı eline aldı ancak mumun üzerindeki Ateş sürekli patlıyor aniden harlanıyor veya bir anda tam sakinleşti derken aniden yukarıya alev püskürüyordu

Gregory,Ablasının korkmuş yüzüne baktı

"Gwen?"

Ancak Gwyndolyn onu duyamayacak kadar tedirgin ve korkuyordu.Şu an aklında milyonlarca düşünce kol atıyordu.Bir anda kollarından tutulduğunu fark etti

"Sakin ol evladım! Derin derin nefesler al.Gözlerimin içine bak...Yapabilirsin evladım.Hadi gözlerimin içine bak"

Yaşlı Orman Ruhu,büyü kullanarak kızı sakinleştirecekti.Kızın içinden gelen enerji o kadar güçlüydü ki Yaşlı Orman Ruhu,bu enerjinin tüm Orman tarafından hissedildiğine emindi.Kız,korku ile bakmaya devam etti ancak gözleri Orman Ruhunun gözleri ile buluşur buluşmaz Gwyndolyn'in yüzündeki korku aniden yok oldu ve sakin sakin Orman Ruhuna doğru bakmaya başladı ancak bu bakışlar aşırı derecede uykulu bakışlardı

Gwyndolyn aniden Yaşlı Orman Ruhunun göğüsünün üzerine düştü

...

2 Sene Önce

Babaları öleli 5 ay olmuştu.Anneleri günden güne daha da kötüleşiyordu.Artık saçlarını taramıyor,Hiçbir şey ile ilgilenmiyordu.Yatağında uzanıyor ve tüm gün boyunca yatıp duruyordu hatta bazı durumlarda kendini o kadar fazla salmıştı ki neredeyse yemek bile yapmıyordu.Gwyndolyn,Annesinden öğrendiği bitki birikimi ile kardeşini de yanına alarak ormana gidiyor ve çok fazla uzaklaşmadan böğürtlen topluyorlardı

Halkın dilinde böğürtlenlerin lanetli olduğu ve böğürtlen yemenin bir periyi kızdıracağını söylerlerdi ancak Gwyndolyn söz konusu açlık olduğundan bunu pek umursamıyordu.İsterlerse Perilerin ordusu gelsin.Gwyndolyn'in şu an umurunda olan tek şey ailesinin beslenebilmesiydi

Gwyndolyn ve Gregory aynı zamanda annelerinin bu durumuna fazlasıyla üzülüyorlardı.Babalarını kaybetmek ailedeki herkesi derinden etkilemişti

Şu an odadaydılar.Gregory yerde ahşaptan oyuncaklar ile oynarken Gwyndolyn sessizce ona doğru bakıyordu.Anneleri aniden kapının önünde belirmiş ve karman çorman görüntüsü ile çocukları,Yemek için merkeze götürecekti

Beyaz Cadı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin