CHAPTER 6: Can I eat you?

95 6 1
                                    


Isang buwan ko na siyang nakakasama, akala ko magiging okay na ang lahat pero hindi pala. Mas lalong umi-init ang dugo ko sa kanya. May mga oras na magkasundo kami at may mga oras namang hindi. We keep pretending a sweet couples infront of the others, ang laki din ng ginagawa kong adjustment pero nahihirapan padin talaga ako.

“What the h*ll, saan ka galing?” hinarap ko siya at tinaasan ng kilay

“bakit ba tanong ka ng tanong?”

“saan ka nag punta?”

“lahat ba ng galaw na gagawin ko ay kailangan ko pang sabihin sayo?”

“ answer my fvcking question, saan ka ng galing? wala ka bang bibig para mag paalam?” he said using a sarcastic tone.

“nag c...nag cr ako! don't tell me na kailangan ko pang sabihin sa iyo yon.”

“oh really? cr daw pero ang tagal”

“awan ko sayo” inirapan ko siya at nag tungong kusina, nagugutom ako e.

Sinundan niya ako patungong kusina, kumuha ako ng ice cream sa ref after that i sit on the chair and put it on the table.

“yan ang kakainin mo?” I gaze on him “malamang, alangan namang ikaw”

He chuckled “pwede naman” hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya, pwede ko daw siyang kainin. sira-ulo talaga tong Raphael na 'to

“pwede kitang kainin? bakit makakain kaba?”

Ang dalawa niyang kamay ay inilagay niya sa beywang niya na animo'y boss at taas noong tiningnan ako “yes, you can eat me”

“eh? hindi ako aswang wag kang timang”

“hindi ka nga aswang pero nangangagat ka naman” tinaasan ko siya ng kilay, every time na naiinis ako sa kanya ay kinakagat ko siya. Kasalanan niya 'yon, sanay na sanay siyang mambuhat. Ano ako bata?

“awan ko sa'yo, pero teka, ano bang lasa mo?” i took a paused at kunwaring nag iisip ng malalim “maasim o maalat?” pigil tawa kong sabi. Nagulat naman ako ng hampasin niya ng mahina yong lamesa, sanay na sanay talaga siya 'no?

“What the hell are you saying? i'm not sour nor salty because i'm delicious, stvpid tsk”

“weeeee, may proweba ka? hambog ka naman niyan paring Raphael ”

“ do you want me to let you taste me so that you will believe that i'm not sour nor salty?” I can't speak when he started to look me seriously, his eyes is focus on mine. Bakit ba ganyan siya tumitig, parang papatayin ako ng maaga e.

I remain silent “Should i remove my clothes for you to start? ”

“hoy! hoy! hoy! bakit kailangan pang tanggalin yong damit? sige, titikman kita” I saw him smirk “pero ikaw mag luto sa sarili mo, aba hindi ako marunong magluto” kumunot ang noo niya sa sinabi ko

“ seriously Daine?”

“oo, pano kita matitikman kung hindi ka naman luto? aba, hindi naman ako canival para kumain ng hilaw na kaarne. Yuck” napatampal noo siya at inis na ibinaling ang tingin sa kaliwa

“ano na!”

“anong ano na? Daine, direct it to the point ”

“lutuin mo na yong sarili mo, aba. hindi nga ako marunong magluto, paano kita matitikman bagay ganyan? susumbong kita kay daddy, may pasabi sabi kapang pagkain ka tapos hindi mo naman pala kayang lutuin yong sarili mo”

Tumayo ako sa upuan at kinuha yong ice cream pagkatapos naglakad ako papuntang salas, i sit on the couch and open the television, binalingan ko siya ng tingin habang siya ay nakatingin lang din saakin, naguguluhan ba siya?

LOVE ME HARDER COMMANDER Where stories live. Discover now