" bana yaptıkları için
Kimse özür dilemedi.
Sadece tepki verme şeklim
İçin beni suçladılar."
Bir hafta olmuştu kimse beni aramadı zaten aramalarını da istemiyordum niye arasınlar ki beni ben sadece kan bağı oldukları biriyim.
Ama işte yine ama hayatım amalarla dolu benim.
Ama işte içimde kendimden bile sakladığım kendime itiraf edemediğim bir umut kırıntıları var.
Bugün sabah erken uyanmıştım ben den beklenilmiyecek hareketle sergiledim bu bir haftada.
Mesela sevgilimin beni yakın arkadaşımla aldatması ve kardeşim dediğim kızın bunu benden saklamasını öğrendim ve hiç ağlamadım gözlerim bile dolmadı.
Normalde olsa hüngür hüngür ağlardım ama işte ağlayamıyorum.
Hemen toparlanmam lazım bu halim normal değil.
Ben bunları düşünürken telefonumun çalma sesi geldi elimi uzatıp yatağımın yanındaki şifonyelden telefonumu aldım arayana baktığımda tanımadığım bir numara olduğunu gördüm.
Telefonu açıp kulağıma koydum ve konuşmaya başladım " alo " dedim karşıdan hala adını bilmediğim biyolojik anne kişisinin sesi geldi " merhaba linacım nasılsın" dedi.
Olum bu kadın adı ne söylediler de ben mi unuttum acaba neyse eniyi soriym kadına hitap edemiyorum ya doğru dürüst diye düşündüm ve tekrar konuşmaya başladım " acaba adınız neydi kusura bakmayın eğer söylediyseniz unuttum da" dedim çok saygılıyım ya.
Kadın hemen heyecanla konuşmaya başladı "yok kızım söylemedim benim adım parla babanın adı gökhan" dedi hızlı bir şekilde.
Parla hanım teyze tekrar konuşmaya başladı "kızım bir hafta boyunca sen olanları idrak et diye aramadık umarım iyisindir bu arada akşam bize gelmeni istiyorum ve artık bizimle yaşamanı" dedi kadın taramalı tüfek gibi konuştu.
NE DEDİ O ONLARDA MI YAŞIYACAM YOK EBENİN AMI AMA
Tamam sakinim o bir anne çocuğunu yanında istiyor senin gibi parla hanım teyzeye cevap vermediğimi fark etim ve konuşmaya başladım "Tabi gelirim siz bana konum atın akşam ama sizde kalamam akşam yemeğine gelirim sadece" dedim olabildiğince kibar bir şekilde.
Ardından bir sessizlik oldu ve parla hanım teyzenin yutkunma sesi geldi ardından parla hanım teyze konuştu " kızım yapma böyle gel birlikte yaşayalım lütfen" dedi sonlara doğru sesi kısıldı.
Onu anlıyorum ama onun da beni anlaması lazım bu kadar acıdan sonra bir ailemin olabileceğine inanmıyorum.
Parla hanımı üzmiyecek bir şekilde konuşmaya başladım"parla hanım sizi anlıyorum lütfen siz de beni anlayın herşeyi hemen kabullenemem" dedim yumuşak tutmaya çalıştığım sesimle.
Hepinize merhababaa
Napıyorsunuz
4.böküm 2 parttan oluşacak
Bölümm nasıldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEKLER
RandomBir kitap düşünün gizemlerle dolu çözülmemiş sırlarla dolu bir kitap. iki kız ve biri bir ailenin hayatını zehir ederken diğerinin ailesi ona hayatı zehir ediyordu. Bir kız var karanlıktan korkan, Bir kız var çiçekleri seven, Bir kız var renklere a...
