GERÇEKLER

5.BÖLÜM

BABAM
gülümsemeyi unutturdu. Annem ise ağlamayı öğretti.

Yarım saatlik bir yolculuğu ardından parla hanımlarının evlerinin önündeydim evin etrafında korumalar vardı bana pek garip gelmedi üvey ailemin evinin de etrafın da korumalar vardı.

Arabamı bahçeye park ettim arabadan inip valizleeimi aldım yanıma hemen iki koruma geldi ve bavulları mı elimde aldılar karşı çıkmadım çünkü bavullarım gerçekten ağrlardı.

Evin girişine doğru yürüdüm kapının önünde durdum büy bir evdi ve güzel di evi düşünmeyi bırakıp elimi zile doğru uzattım zile bastım evin içinde koşuşturma sesi geldi ve parla hanımı çığlığı.

Ardından kapı açıldı önde parla hanım ve gökhan bey arkalarında beş erkek vardı ikisini tanıyordum dna testi için hastaneye gittiğimiz de görmüştüm.

Parla hanımla birlikte salana geçtik ve tek kişilik koltuğa oturdum parla hanım ve gökhan bey yan yana üçlü koltuğa oturdular diğer ve diğerleri de oturduktan sonra konuşmalarını bekledim.

Hastanede görmüş olduğum küçük çocuk konuşmaya başladı" yaz dizisi mi çekiyoruz kardeşim konuşsun biriniz artık" dedi.

Kendimi tutamayıp kahkaha atım ve herkesin bakışları bana döndü hemen kendimi toparladım.

Parla hanım konuşmaya başladı" kızım bunlar senin abilerin ve kardeşin" dedi "şaka dimi şaka yapıyorsunuz abi derken kuzen olanından mi öz olanından mi?" Dedim bir kaç tane kıkırdama duydum ama umurumda değildi şuan lan burda beş adet adam var ve parla hanım abilerin ve kardeşin ler diyor.

Parla hanım gülüp konuşmaya başladı" öz olanından kızım" dedi " hee bildiğimiz öz dimi yani bunlar evlatlık falan değiller" dedim sonlara doğru ağlamaklı bir sesle.

Gökhan bey gür bir kahkaha attı onun ardından parla hanım da güldü ne var komik bir şey mi söyledim sanki.

Gökhan bey konuşmaya başladı"kızım sana öz be öz abilerini tanıtim" dedi ve kıkırdadı offf ilk günden rezil olmuştum.

Ve tekrar konuşmaya başladı" en büyük abin savaş yirmi sekiz yaşında mimar, ikinci büyük abin aras yirmi altı yaşında dövmeci, üçüncü büyük abin toprak yirmi üç yaşında avukat,en küçük abin bulut no dokuz yaşında mimarlık birinci sınıf öğrencisi ve son olarak küçük kardeşin efe on beş yaşında lise bire gidiyor" lan ben dinlerken yoruldum adam konuşurken yorulmadı.

Parla hanım konuşmaya başladı" eee kız hadi sen de kendini tanıtsana" dedi "ne diyim ki yani ben siz sorun ben cevaplıym" dedim parla hanım hemen kabul etti.

Parla hanım hemen soru sormaya başladı" en sevdiğin yemek"
"Pizza"
"En sevmediğin yemek"
"Patlıcanlı olan her şey"
Parla hanım tam konuşucağı sırada gökhan bey izin vermeden hemen kendisi konuştu.

" ne okuyorsun kızım"
" gastronomi okuyorum"
Parla hanım hemen söze atladı " ayy o zaman çok güzel yemekler yapabiliyorsundur" dedi heyecanlı sesiyle bende cevap olarak kafa salladım.

Aralarından adının toprak olduğunu öğrendiğim kişi oflayarak konuşmaya başladı" bunun için mi çağırdınız bizi" dedi bana nefretle bakıyordu.

Bir de avukat olacak ne bu önyargı ya ergen ergen hareketler ben de alta kalmamak için hemen cevap verdim" yalnız bu değil benim bir adım var o da lina" dedim adımın üzerine basarak.

Avukatın kaşları bir anda havalandı ve histerik bir kahkaha attıp konuşmaya başladı" ama sana bu denilmesine hak ediyorsun çünkü sen hiç bir zaman bir korkmaz olamayacaksın" dedi sakin bir sesle.