البارت السابع عشر

7.6K 176 54
                                    


اوعدك ياقدر

اخدت تبارك نفس طويل

الحكايه ابتدت يوم فرحى على ابن عمى وحب

طفولتى

كان بيشتغل طباخ عند مراد ومفروض كنا هنعيش

فى

اوضه فى الجنينه عنده

اول ما وصلنا الفيلا اتفاجئت ب كريم بيسلمنى ل

مراد
وعرفت وقتها ان عمى  كتب كتابى عليه بالتوكيل

اللى معاه

وأنهم اتفقوا عليا ومراد دفعله مليون جنيه

انهارت وقتها وكنت بتمنى الموت ، مراد اهانى كتير

واغتصبنى  واخر حاجه اتهمني بالخيانه حتى ما

سمحليش ادافع عن نفسى

اتنهدت بصوت عالى 

انا يومها اخدت السكينه علشان

اموت نفسى بيها هو اللى قرب وشدنى غصب عنى

السكينه جات فيه

حاولت اموت نفسى علشان ارتاح معرفتش لحد ما

دخلت انت حياتى عرفت يعنى ايه امان وحنيه

عوضتني عن ابويا اللى مشوفتوش

ضحك اسلام باستهزاء:  ابوكى !

تبارك :  اسلام انا مش عاوزه مراد يعرف ب حملى

خالص  

اسلام : بس ده حقه فى الاخر ده ابنه ولا ايه

تبارك بضيق :  اه ابنه  طبها محدش لمسنى غير مراد

اسلام بضيق :والمطلوب منى اخبى حاجه زى كده

عن  اخويا مش كده

مسكت ايده : لو بتحبنى هتعمل كده

بصلها اسلام بصدمه وسابها ودخل اوضته

دخلت تبارك وراه اقدر اعرف مردتش عليا ليه

=ارد عليكى فى ايه اننا نخبى  عن اب انه عنده ابن

_ تفتكر مراد عنده مشاعر اوى علشان يتأثر بحاجه

زى  دى

انت عارفه اكتر منى مراد يهمه نفسه وبس

بصلها اسلام بضيق : اللى بتتكلمى عنه ده اخويا

ومش  هسمحلك تغلطى فيه

مسكت ايده علشان خاطرى يا اسلام لو عرف هياخد

ابنى منى ؛  ابنى اللى ربنا عوضني بيه عن كل حاجه

بين أحضان مغتصبى حيث تعيش القصص. اكتشف الآن