بين أحضان مغتصبى

البارت الثالث والثلاثون

دخل مراد اوضته هو وتبارك لقاها نايمه وتيام نايم فى

حضنها

قعد جمبها يتأمل ملامحهم

بعد شويه صحى تيام بسرعه اخده علشان تبارك

تفضل نايمه

مراد بهمس ل تيام: اد ايه كنا هنبقى اسره سعيده لو

مكنش ده كله حصل ، ياريت نقدر نغير الماضى

فتحت تبارك عيونها ملقتش تيام جمبها حست بخوف

وقامت بسرعه تدور عليه

شافته هو ومراد وهما واقفين فى البلكونه

حست براحه ودخلت ليهم

خوفت عليه لما ملقتوش جمبى

مراد: خوفتى ل اكون اخدته ومشيت مش كده

تبارك : بصراحه اه تيام هو الحاجه الوحيده اللى ليا فى

الدنيا دى هموت لو بعد عنى

= انتى بعدتيه عنى وحرمتينى منه طول الفتره اللي

فاتت دى

= غصب عنى انت كنت شاكك فيا وفاكرنى خونتك

بتلومنى دلوقتى بعد كل اللى عملته معايا بقيت انا

الغلطانه

انت روحت عيشت حياتك وسافرت واتجوزت لكن انا

حياتى وقفت عندك يا مراد

مراد : وإسلام بالنسبالك ايه

سكتت شويه واتنهدت : اسلام اتجوز ساره وبقا ليه

حياته

مراد بجمود : بتحبيه ؟؟؟؟

= انا مبعرفش اكرهه حد

بصلها وعيونه حمرا انا قررت اطلقك وهسيبك تروحى

فى المكان اللى انتى عوزاه

نزلت دمعه منها : تطلقنى ليه انا عملت ايه

= معملتيش حاجه بس احنا مينفعش نكمل مع بعض

جوازى منك من الاول كان غلطه ولحظه تهور انا اسف

على كل حاجه حصلت

هديكى مبلغ محترم تبدأى بيه حياتك وهجيبلك بيت

ليكى انتى وتيام وطبعا هتاخدى مصاريفه كامله

مسكت ايده

عاوز تتخلى عنى انا وابنك

مراد : كده احسن ليا وليكى جهزى حاجتك انتى وتيام

علشان هتمشوا من هنا

وقفت تبارك وبصتله بتحدى مش همشى يا مراد انا