𝐓𝐎 𝐋𝐀𝐒𝐓

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟒

Sorry sa mga late updates.
Bukod sa tinatamad ako, palagi akong inaantok kaya imbes na magsulat ng updates nakakatulog ako tuwing spare time.

By the way, to those who kept on reading my work thank you my highness for waiting patiently for my updates.

Thank you!

✏✏✏

MASYADO akong pre-occupied noon at hindi ko napansin ang existence niya, siguro nga dahil lang doon.

Hinintay niyang matapos akong kumain, hinintay ko naman siyang matapos sa pag-hugas ng mga pinggan.

After that ay hinatid ko na siya sa  pintuan ng kwarto nya.

“Baka pwedeng dito na lang ako matulog? ”Sumilip ako sa pinto niyang bahagyang naka-awang.

Sinamaan niya ako ng tingin.
“You're just twenty, Thorn. And I'm actually twenty five. ”

Kinibit-balikat ko lang ang sinabi niya. “Yea,you see. I'm not underage anymore. ”

Her sharp eyes almost had pierced me, mabuti na lang at hindi nakakamatay ang tingin.

“I'm telling about our age gap. ”

Muli akong nag-kibit-balikat. “Age is not a boundary because love has no limits,Leigh. ”

Love? Lalo ata akong nalito sa sarili.

I cleared my throat, gano'n rin sya.

“M-matutulog na ako, goodnight!”

She half a smile, napadako ang tingin ko sa mala rosas sa pula niyang mga labi.

“Ako rin, good night. ”

Nanatili pa ako at hindi kumilos para tahakin ang sariling kwarto, malawak ang ngiting tinitigan ko ang mukha niya.

“Good night! ”

Ulit niya, tumatawang tumango ako.

Saka lang ako pumihit paalis, noon niya lang rin sinarado ng tuluyan ang pinto.

I quickly wash up bago humiga sa kama.

You won't let woman ruin you, Thorn. Paalala ng tinig sa utak ko na hindi pinagkinggan ng puso ko isa man sa letrang ‘yon.

Siya ang tanging laman ng isip ko bago makatulog at hanggang sa pagtulog ay siya ang laman ng panaginip ko.Parang ayaw ko pa tuloy magising at gustuhin na lang matulog buong araw o kahit hindi na ako magising,i-manouver na lang ang panaginip ko at gawin ‘yong lucid dream.

Pagmulat ko ng mga mata ay si Leigh ang unang pumasok sa isip ko. Simply thinking of her instantly made my day lighter than it was before.

Mabilis ang ginawa kong paghilamos saka nagmamadali na bumaba para sabayan sa almusal ang mga magulang ko na naroon na sa hapag.

“Good morning! Mom, Dad! ”

“You look so good today. ”

Puna ni Daddy. “Seems like you really enjoy yourself last night. Sino ba ang kasama mo, Thorn? ”Usisa ni Mommy.

Hindi ko sinagot ang tanong niya ng mapansin na wala roon si Leigh.

“Where's, Nikoleigh? ”I ask instead.

“Nasa gate may naghahanap raw sa kanyang lalaki kaya pinuntahan niya. ”Dad answered, shrugging his shoulders.

Kumunot ang noo ko, hindi maiwasan ang pag-dilim ng paningin. Binagsak ko ang hawak na spoon and fork.