𝐓𝐎 𝐋𝐀𝐒𝐓

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟓

Jaxxien Adriela POV

SINCE when did I accepted someone as a friend,  I used to hide in an irascible and aloof facade.

'Di naman ako ganon kasama, I am someone very hard to be with pero si Harmon. His name may sound dangerous but yes it's the contrary of his personality.
Ang ironic lang, I barely knew him. I don't know his story but I can see in his eyes how sincere he is, he never mask anything which is exactly my opposite.

"Arcade tayo! " Nakangiti nyang 'aya,as if naman na nag-aaya s'ya. Hinatak nya na lang ako ng walang pasubali, anak ng kanduli ni Jane! Minsan nga subukan ko rin hilahin s'ya, napakadepungal e.

Lumapit s'ya sa bilihan ng tokens at nagpapalit ng worth eight hundred pesos ng tokens. Naka-chongke!

Nakasunod lang ako sa kanya hanggang huminto sya sa arcade hoops basketball, naghulog na sya ng tokens.Dumampot ako ng bola ng lumabas na ito, saka ako nag-shoot. Sunod-sunod, nawala saglit sa isip ko ang mga bagay sa labas.
For a while I didn't feel the pain that bounds in me. I slowly feeling how to live, ngayon lang. Ngayon ko lang naramdaman 'to pagkatapos ng maraming taon. Hindi ko namalayan ang sariling nakangiti.

Huli naming nilaro ni Harmon ang gun shooter game na Aliens;Armageddon.
Nag-game over ako dahil sa kakulitan nya, I aimed the gun to him. And acted shooting him, umarte rin syang natamaan at nasaktan. We ended laughing at each other.

It was all really fun.
There's an overwhelming feeling that soaring to my chest as it tightens. Suminghap ako dahil sa kakaibang tuwang nararamdaman.
I guess unexpected things happen when you never expected it to happen. It's a momentary of happiness that I didn't thought I will suddenly feel.

"Sa'n mo gustong pumunta pagkatapos? "
He asked, kakatapos lang naman bumili ng kung ano-ano. Hindi ko gets anong trip nitong damuhong na 'to.
Bumili rin s'ya ng gitara. Para sa'n kaya 'yon?

"Hmm."
Umakto akong nag-iisip. Saan nga ba?

I liked his company, he's fun to be with. For someone who hadn't been into a circle of friends, I am fine with him. He's nice.

But I am scared once he found out the skeleton in my closet.

Would he still treat me as a friend?

"Jackie? Ano? May gusto ka ba? "

Bigla akong binundol ng kaba sa tanong n'ya.

"Huh? "

"May gusto ka ba? Bagay na gustong bilhin, lugar na gustong puntahan, pagkain na gustong kainin? Sabihin mo lang,sagot ko na. "

I swallowed the lump in my throat before answering his question.

"Sure, gusto ko sana pumunta sa amusement park. "

May alam akong malapit dito kaya ako na ang humila sa kanya papunta doon.

Hindi ka makakasalubong sa daan ng taong bigla ka na lang ililibre kaya sayang kung palalagpasin ko lang 'tong mga ganitong chance na once in a lifetime, diba?

I don't know what's with him that I couldn't think of anything bad whenever he's around.

His presence maybe quite a bit fine.

"Grabe, mate. 'Di naman siguro ako mawawala. " Nakatawa nyang kumento, sinamaan ko lang sya ng tingin at hindi pinansin ang sinabi nya. Patuloy ko syang hinila.

"J—jackie,pag-usapan natin 'to. Baka naman pwedeng idaan sa usapan. "
Parang batang naiiyak nyang wika, nilingon ko s'ya. Kaya ba hindi s'ya tinatamaan ng galit ko sa mga lalaki kasi bading talaga s'ya.