Onder Eén Dak

Hoofdstuk 3

"Wat is er liefje?" De rest lang vertrokken kruipt Milo dicht tegen Rutger aan, zijn hoofd op zijn borst. "Ik wil graag even genieten van dit moment Rut..." De oudere jongen tilt de jongen zijn hoofd iets op en plant zijn lippen op die van Milo. "Ik hou van je, dit moment zul je kunnen beleven tot we samen oud en rimpelig zijn." De glimlach op Rutger zijn gezicht gemeend en liefdevol. "Nou gaan we wel even stoppen met die traan oogjes van je oké? Ik barst zelf bijna uit elkaar van verdriet als ik zo naar je kijk." Milo lacht zachtjes en drukt een kusje tegen de lippen van zijn vriend. "Ik hou ook van jou."

//

De klok slaat na middernacht als Milo weer zachtjes het huis binnenkomt. Een stuk gelukkiger dan toen hij weg ging, de woorden van zijn vriend doen hem wonderen. Voor even vergeet hij waarom hij zich zo slecht voelt.

Sinds weken heeft hij het gevoel van geluk in zijn buik dat hem schuldig laat voelen over hoe hij tegen zijn ouders doet. Met verstand op nul schopt hij zijn schoenen uit en hangt zijn jas op. Trekt in zijn kamer snel een Ajax tenue uit de kast om in te slapen en sluipt de kamer van zijn vaders in; die beide vredig in slaap zijn.

Zachtjes kruipt hij tussen beide zijn vaders in en mompelt een kleine sorry voor hij tegen Matthy aan in slaap valt.

//

Matt, die nogmaals een vroege dienst heeft, is als eerste wakker. Een beetje verward waarom zijn oudste zoon tussen hem en zijn man in ligt.

Hij bekijkt ze beide en denkt kort terug aan vroeger, toen Milo nog klein was sliep hij bijna elke dag tussen hun in.
Matt werkte toen nog dagdiensten op de neurologie afdeling maar kreeg een verleidelijk aanbod om als arts op en rond de spoed te werken. Financieel zitten ze in een flinke luxe, op ander gebied had hij graag iets meer vrijheid terug gehad. Zijn kinderen groeien op en heel veel krijgt hij er niet van mee.
De aanvraag om minder of vastere tijden te werken ligt al een half jaar bij zijn leidinggevende.

"Ik hou zoveel van jullie..." Mompelt de blonde man als hij bij zijn zoon en man een kus op hun wang geeft.

Als hij hierna zijn ochtendroutine vervolgt en ook nog een kus bij zijn andere 2 zoons gaat geven, is hij gereed om naar zijn werk te vertrekken. Vandaag heeft hij een stagiair meelopen.

Aangekomen in het ziekenhuis verandert hij snel in de blauwe kleding van de afdeling en haalt zijn bakje cappuccino tussen alle zusters van de spoed, die hun overdracht in het personeelskeukentje bleken te houden.

"Goedemorgen dokter! Heeft u een beetje lekker geslapen?" Een van de verpleegsters hangt nog net niet in zijn aura, hij grijnst van het type volk wat er om zijn nek hangt. "Heerlijk met mijn man!" Zegt hij trots, de walm met geflirt gelijk weg terwijl de zuster met rode wangen de dokter aankijkt. "Sorry ik wist niet dat u getrouwd was..." Zegt ze beschaamd. Matthy glimlacht breed en laat zijn achtergrond zien dat een foto van hun alle 5 is.

"Mijn man en 3 kinderen." Trotsheid is het enige dat de man zijn stem en ogen vult. De vrouw complimenteert hem op het hebben van 3 prachtige jongens en vertelt de dokter enigszins nog iets beschaamd, snel verder te moeten.

Zijn pas vervolgend naar de receptie van de spoedeisende hulp. "Goedemorgen Betsy! Is mijn stagiair al aanwezig?" Benieuwd wie zijn nieuwe hulpje gaat zijn de komende periode. Betsy wenst de dokter een goedemorgen en vertelt hem dat de jongen in kwestie zich aan het omkleden was.

"Daar zul je hem hebben." Glimlacht ze lief terwijl Matthy zich omdraait en zijn hand uitsteekt naar de jongen die zijn schaduw gaat zijn.

"Matthyas." Zegt hij vriendelijk, "Rutger!" De glimlach sterk op de 18 jarige zijn gezicht. "Welkom Rutger, laten we eerst even een rondje over de afdeling doen." In volle passie geeft Matthy de student een rondleiding die geïnteresseerd naar alles luistert wat de oudere man hem verteld.

"Laten we eerst nog eens de koffie bijvullen, ik loop al een half uur met mijn lege mok in de handen." Lacht Matthy als hij de jongen meeneemt naar het keukentje om voor hun beide iets nieuws in te schenken. Rutger bedankt hem en samen lopen ze naar het kantoor van Matthy om daar plaats te nemen.

Hier nemen ze door wat ze komende periode gaan aanpakken voor de stage van de jongen, omdat het de eerste dag van de jongen was staan er 2 dokters ingeroosterd, zo kan Matthy alle tijd benutten aan de jongen een beetje te laten wennen.

"Dus heb je een vriendinnetje?" Vraagt Matthy geïnteresseerd als ze onderweg zijn naar een kindje van 6 dat zijn enkeltje mogelijk gebroken heeft bij voetbal. De glimlach op de jongere jongen zijn gezicht niet te missen als hij zijn hoofd schud. "Geen vriendinnetje maar wel een vriendje." Matthy glimlacht breed en knikt. "Je bent echt verliefd, het is zo van je af te lezen." Grijnst hij als de jongen begint met blozen. "Bent u getrouwd? Of alleen? Of aan het daten?" Een beetje stroef vraagt de jongen geïnteresseerd terug. "Zeg alsjeblieft jij, ik voel me al zo oud! Ik ben nu 24 jaar samen en bijna 20 jaar getrouwd." Vertelt de man met pure trots voor de tweede keer vandaag over de liefde van zijn leven.

"Wow... dat is lang niet gek." Lacht Rutger als hij probeert te bedenken of hij ooit zo met Milo zou kunnen zijn. De jongen in kwestie nog lang niet klaar om uit de kast te komen, ondanks zijn ouders die zelf met hetzelfde geslacht zijn.

Het mooie van al; Rutger die niet weet dat hij flink een band aan het opbouwen is met zijn schoonvader.