GİZEMLİ KAYIP

6.BÖLÜM: MUTLULUK,

Yeni bölüm ile ben geldimm. Evet nasılsınız canlarım, umarım iyisinizdir. Çok uzatmadan hemen hikayeye geçelim isterseniz. İyi okumalar.

Karanlıkta bir ışıkta olmak varmış kaderde,
Havanın sıcak ve nemli esintisi bedenimde yayılırken ben,
Evet ben yine seni düşündüm bulut kız.
Kimsenin bilmediği o sokakta kutlarız çocukluğumuzu.
Sen ve ben, yine yalnız...

                               YIL 2015

YAZAR ANLATIMIYLA.

Küçük kız arkasında koşturan çocuğa dil çıkarıp daha hızlı koşmaya başlamıştı ki ayağı yerde duran küçük taşa takılıp düşmüştü. Arkasında bulunan çocuk hızla minik kızın yanına oturup önce dizlerine daha sonra ise ellerine bakmıştı, ne ellerinde ne de dizlerinde bir yara veya sıyrık göremeyen çocuk rahat bir nefes almıştı. Küçük kız ise içli içli ağlıyor, üzerinde bulunan sarı elbisesi için ağlıyordu.

"Elbisem battı. Senin yüzünden elbisem battı. Git bir daha seninle oynamam."

Küçük çocuk önünde oturup hüngür hüngür ağlayan kıza daha dikkatli bakmıştı ki arkasından gelen kişiyi fark etmemişti.

"Aras. Derhal buraya gel."

Küçük çocuk arkasına baktığında ona bakan adamı görünce içini büyük bir hüzün kapladı. Gidiyordu, asla bu yerden gittiği için üzülmüyordu, tek üzüldüğü henüz adını bile bilmediği minik kızdı. Her akşam belirli bir saat buraya gelirdi Aras, minik kızı izler o gittiğinde ise o da evine giderdi. Asla evi olarak görmediği o eve gidip, ona bakan adam gelene kadar minik kızı düşünürdü. O adam geldiğinde ise bütün hayalleri sona erer ortaya büyük bir kabus çıkardı. Kimse bilmedi, o evden gelen çığlıkların, kemer seslerinin nedenini. Hiç kimse bilemezdi o evin küçük bir erkek çocuğunun cehennemi yaşadığı bir yer olacağı, herkes seslere kulak kapamış küçük çocuğun yüzündeki ve bedenindeki bir çok morluğa göz yummuştu.

Küçük çocuk ilk orada anlamıştı insanların ne kadar kötü olduğunu, ne kadar sorumsuz olduğunu. İlk başlarda anlamamıştı küçük çocuk, onu alıp bu eve getiren adam onu eve getirdiği ilk gece onu seveceğini ve artık bir ailesi olacağını söylemişti. Bunu duyan küçük çocuk gülümsemişti, bir yabancı ile konuşmaması gerektiğini biliyordu fakat ilk defa baba sevgisi göreceğini hissetmişti, gerçek babasından göremediği o ilgiyi bir yabancıda aramıştı.

Küçük çocuk ilk zamanlar mutluydu fakat bir süre sonra eve sarhoş gelmeye başlayan adam küçük çocuğa seni seveceğim bahanesi ile vücudun da ellerini gezdiriyor daha sonra ise çocuğa bir hap verip uyumasını sağlıyordu. Masum bir çocuk nereden bile bilirdi ki, o sadece bunu sevgi sanmıştı.

Babasından görmediği, nasıl olduğunu bilmediği o sevgiyi bulmak istemişti sadece. O adam ise onun masumluğunu kullanmaktan başka bir şey yapmamıştı. Küçük çocuk büyüdüğü zaman adamın çocukla olan bağlantısı bitmişti. Zamanla silah kullanmayı ve dövüşmeyi öğretti , küçük çocuk 15 yaşına geldiğinde ilk cinayetini işlemişti. Öldürdüğü kişi annesiydi. Onu istemeden, kim olduğunu bilmeden öldürmüştü, biliyordu sorun annesi olması değildi. Bir başkası olsa da hele ki o kişi masum biriyse vicdan azabından ölürdü. Annesini öldürdüğü için kendini asla affetmemişti. 7 ağustos 2017 bu tarih annesinin ölüm günüydü aynı zamanda kendi ruhunu elleri ile toprağa gömen masum bir çocuğun günüydü.

Aras, zaman geçtikçe daha çok kinleniyor, çocukken yaşadığı olayları daha yeni yeni idrak edebiliyordu. Her hatırladığı acı dolu anıları ile daha çok artıyordu öfkesi, daha çok artıyordu öldürme istekleri. O küçük,masum çocuk yoktu artık, onun yerini acımasız ve kin dolu bir yetişkin almıştı yerini.