DREA

2. Bölüm

"Even, Lara ile aranız iyi olsun."

Kral Rex bu sözleri söyleyince ne demek istediğini anlayamadım. "Ne demek istiyorsunuz efendim?" diye sordum Krala. Kral " Even sana anlatmadı mı? Even" Even babasına bakarak "Anlatmaya zamanım olmadı Kralım." dedi. Kral bana ve Even'a bakarak "Lara, sen Even'ın çifti olduğun için bir sonraki kraliçe olacaksın ve Even'da kral. Yani yakın zamanda sen Even'ın ka-" kral sözünü bitirmek üzereyken kralın söylediklerini duyunca beni öksürük tutmaya başladı. Kral "İyi misin kızım" dedi. Danilla bu sözlere en az benim kadar şaşırarak "Kralım, bunun olmasına izin vermiyorum" dedi. İlk kez Danilla'ya katılıyordum. "Ya da beni bırakın ben gideyim." yanlışlıkla içimden söylediklerimi sesli bir şekilde söyleyince herkes bana baktı ve Kral, "Eğer Even kral olmak istemiyorsa gidebilirsin. Bu ona bağlı" bu duyduklarım karşısında yapabildiğim tek şey içimden şu sözleri söylemek olabildi: küçükken ne çok hikayelerdeki gibi bi hayatım olmasını istedim de bugün bunları yaşıyorum.

Even "Lara gitmeyecek o zaman" dedi. Kral "Pekala o zaman. Lara, buraya alışman gerek. Yakında onun karısı olacaksın" dedi. "Ben kimsenin karısı olmak istemiyorum ve bırakın beni dünyaya gideyim" akşam yemeğinde bu olanlardan dolayı hiç iştahım kalmamıştı. "Kralım bence de Lara'yı bırakın. Zorla güzellik asla olmayacak" Danilla nefretle bana bakıyordu. Kral "Konu kapanmıştır herkes yemeğini yesin ve kalksın" dedi. Yemek yeme isteğim yoktu ama sabahtan beri hiç yemek yememiştim. Bu yüzden yemek yemek zorunda kaldım. Yemek yedikten sonra odama gittim. Odama girdiğimde camın önünde birini gördüm kapının açıldığını farkedince bana doğru döndü ve "Merhaba efendim, Ben Daisy. Özel asistanınızım birşey olursa bana söyleyebilirsiniz" dedi. "Burdan nasıl çıkacağımı söyleyebilir misin? Burada kalmak istemiyorum." umarım bunların hepsi rüyadır ve uyandığımda evimde mutlu bir şekilde yaşıyorumdur.

"Efendim burada olmak istemiyorsunuz biliyorum ama Krala karşı gelemem. Umarım buraya ve buradaki insanlar hakkındaki düşünceleriniz değişir. Burada sizin gibi zorunlu bir şekilde yaşayan çok kişi oldu. Başta burada yaşamak istemediler ama sonra buraya alıştılar." Daisy bunları anlatırken ben de yatağın üstüne oturdum. "Ama zorunlu bir şekilde tanımadığım, ilk kez gördüğüm biriyle evlendirileceğim ve bu kişinin aşık olduğu biri var."

Daisy yanıma oturup "Bayan Lara Even o kızı sevmiyor ama Danilla bunu kabul etmek istemiyor. Ayrıca evleneceğin kişi çok iyi kalpli, sadık biri." dedi. "İyi kalpli mi? Eğer iyi kalpli olsaydı veliahtlıktan dolayı benim burada kalmamı istemezdi." Biraz sert konuştuğumun farkındaydım. "Efendim siz Bay Even'ın yerinde olsaydınız siz de öyle yapardınız." söyledikleri iyice sinirlenmeme sebep oldu ve "Eğer onu savunmaya devam edeceksen çık odadan, daha fazla sinirimi bozma" dedim. Daisy'yi kırdığımı biliyordum ama sadece onları savunuyordu. Bu yüzden bağırmakta haklıydım. "Affedersiniz efendim." dedi Daisy kırılmış bir şekilde. "Özür dilerim bağırdığım için, şuan aklım yerinde değil ve ne yapacağımı bilmiyorum" dedim sakin bir şekilde. Hemen sonra kapı çaldı ve içeri Even girdi. "Lara müsait misin?" dedi. "Müsaitim" dedim. Yanıma oturup "Lara, burada kalmak istemediğini biliyorum ama buraya alışmalısın. Sana ihtiyacım var."