Όμορφα Συναισθήματα

29 5 19
                                    

Ο καιρός περνούσε όμορφα στην Ίσνταλ! 

Ο Φαλάελ όσο περνούσε ο καιρός, σιγουρευόταν ακόμη περισσότερο! Αγαπούσε βαθιά την Λόριεν! Ήταν ερωτευμένος μαζί της! 

«Πρέπει να της μιλήσεις επιτέλους αδερφέ μου» του είπε ο Έλνταρ μια ημέρα. 

«Δεν ξέρω Έλνταρ μου! Φοβάμαι μην με απορρίψει»

«Τουλάχιστον είτε ανταποκριθεί στα συναισθήματα σου, είτε όχι θα ξέρεις πως αισθάνεται» αποκρίθηκε το διορατικό ξωτικό. 

Η αλήθεια ήταν πως δεν είχε δει κάποιο όραμα! Όλα κυλούσαν ήρεμα! Κανείς δεν πίστευε ότι θα συνέβαινε κάτι! 

«Θα της μιλήσω, απόψε» είπε ο Φαλάελ και ήταν γεμάτος προσμονή για το τι λόγια θα ακούσει από τα γλυκά χείλη της Λόριεν, λόγια που θα έκαναν την καρδιά να αναπτερώσει ή λόγια που θα την έκαναν να σπάσει σε χίλια κομμάτια. 

****

Το βράδυ της ίδιας ημέρας η Λόριεν και ο Φαλάελ είχαν βγει μια βόλτα στο δάσος! Βέβαια περπατούσαν εντός των συνόρων για να είναι προφυλαγμένοι από το ξόρκι. 

Ο Φαλάελ σιωπηλά θαύμαζε την Λόριεν! Για εκείνον ήταν μια οπτασία! Ένας νόστιμος καρπός που λαχταρούσε να γευτεί! 

«Σε ευχαριστώ που μου πρότεινες να βγούμε βόλτα στην αστροφεγγιά» μίλησε η Λόριεν. 

«Η χαρά ήταν δική μου που δέχτηκες» 

«Γιατί να μην δεχτώ; Σε συμπαθώ πάρα πολύ Φαλάελ! Είσαι πολύ καλό ξωτικό και τολμώ να πω όμορφο» 

Ο Φαλάελ δεν πίστευε στα αυτιά του. 

«Λόριεν...» ξεκίνησε να πει αλλά δεν έβρισκε τα κατάλληλα λόγια.

«Συγνώμη, δεν θέλω να με παρεξηγήσεις» αποκρίθηκε η κοπέλα η οποία τα μάγουλα της είχαν κοκκινήσει από την ντροπή της, αλλά και έτσι στα μάτια του Φαλάελ έδειχνε πανέμορφη. 

«Δεν σε παρεξήγησα Λόριεν μου! Απλώς ήθελα να ξέρεις ότι και εγώ σε βρίσκω εκθαμποτική! Υπέροχη, στα αλήθεια! Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου» είπε ο ξωτικός και μείωσε την απόσταση μεταξύ τους. 

«Αλήθεια λες;» τον ρώτησε η κοπέλα. 

«Ναι, μάρτυρες μου οι Θεοί!» 

«Φαλάελ... εγω...» τραύλισε η Λόριεν, αλλά ο Φαλάελ τόλμησε να κάνει αυτό που δίσταζε τόσο καιρό! 

Την φίλησε και η Λόριεν ανταποκρίθηκε με θέρμη! 

Το φιλί τους ήταν γλυκό σαν νέκταρ! 

«Σε αγαπώ Λόριεν» είπε ο Φαλάελ όταν σταμάτησαν. 

«Και εγώ Φαλάελ» 

Τα δύο ερωτευμένα ξωτικά χαμογέλασαν ο ένας στον άλλον και χάθηκαν στα μάτια ο ενός του άλλου και ήταν σαν να σταμάτησε ο ίδιος ο χρόνος! 

Η Γνώση των ΞωτικώνDonde viven las historias. Descúbrelo ahora