5. BÖLÜM GERÇEK SEVGİ

3.1K 226 53
                                    

Bir kalp taşımak incelik ister.

Ağırlık taşıyanlara bunu anlatamazsın.

Cemal Süreya

Yeni bölüm geldii. Yazım hatalarım olursa Affolaa okumaya geçebilirsiniz...


BALCA KAYA

 

Hastane Evet burası bir hastaneydi Ama öküz mü ararsın it mi ararsın bütün hastalar toplanmış bugün buraya gelmişlerdi. Karşımdaki adam ise tam bir şerefsizdi. Karısı hamile olmasına rağmen kadına bir köpekmiş gibi davranıyordu. 

"Beyefendi siz dışarı alalım Ben eşinizi muayene edeceğim."deyince. 

Kaşlarını çatarak "Benim yanımda bakasın Dohtor!" dedi bozuk aksanıyla. 

Lan şimdi elimden kaza çıkacaktı. Zaten sabahtan beri deliye dönmüştüm şimdi de bunun boynuna yapışacaktım. 

Nazik bir dille "Beyefendi Karınız  fena halde grip olmuş ve benim ona yalnız bakmam gerekiyor. Zorluk çıkarmadan çıkın lütfen!" deyip perdeyi çekerken elimden yakaladı.

"Sana benim yanımda bak diyorsam yanımda bakacaksın!" diye bağırınca acildeki herkes bize doğru döndü benden günah gitmişti tam elini alıp uygun bir taraflarına sokacakken bir el adamın elini üzerimden alıp geriye doğru çevirdi. 

Elin sahibine baktığımda bu Savaştı. Üzerinde siyah pantolon, siyah tişört ve deri ceketi vardı. 

"Karşında kim var lan senin!" diye bağırarak daha da büktü adamın kolunu.

"Komutanim özür dilerim Vallah öyle demek istememişimdir." diyerek acıdan kıvranıyordu İt. Yere doğru attı adamı. 

Ardından göz göze geldik sinirli ifadesini bir yana bırakıp

"Bir şey var mı?" der gibi baktı bana. Kafamı sağa sola  sallayıp perdeye doğru yönelip, kapattım. Kadını muayene etmeye başladım. Ona eğer bir şey olursa diye telefon numaramı verip, beni aramasını söyledim. Bu zamanda kadınlar olarak birbirimize hep destek olmalıydık. Onu yolculayıp perdeyi açarak çıktım. 

Çıktığında savaşın yanında birkaç asker ve hemşire vardı. Onlara bakarken yanlarındaki hemşire 

"Balca hocam buraya bakar mısınız?" diyerek beni çağırdı. Yanlarına doğru gittim. 

"Hocam Savaş komutan  hastanedeki ilaçları kontrol etmeye gelmişler." dediğinde ona doğru baktım.

"Ee o zaman kontrol etsinler."

"Hocam sizin izniniz gerekiyor." dedi Demek benim iznim gerekiyordu. 

"Peki görelim o zaman deyince." mal gibi baktılar. Savaş ne demeye çalıştığımı anlayıp sırıttı. 

"Ben sizin asker olduğunuzu nereden bileyim, bir kanıt ya da belge olması gerekiyor."deyip devam ettim.

"Ya da sizin neyse de bunun Sokak Serseri olmadığını nereden bileceğim." diyerek Savaşı gösterdim. Yanındaki askerlerin üniforması üstündeydi ama Savaşın değildi. 

 

"Yok hocam Ben şahidim Savaşta asker." deyince bakışlarımı hemşireye çevirdim. Hayırdır yani Savaş falan komutana ne olmuştu. Sinirli bir şekilde ona baktım. 

"Niye askerlik arkadaşın mı Savaş komutanın?" dedim "Komutanım." kelimesini baskın bir şekilde söyleyerek. 

Ardından bakışlarımı Savaşa çevirdim, dudağını ısırarak bana bakıyordu bir anda elinin cebine götürüp cüzdanını çıkardı. İçinden çıkardığı asker kartını bana doğru gösterdi. Biliyordum asker olduğunu ama bana yaptığının aynısını ona yaptım. Aslında kinci bir insan değildim ama bir kere uyuz olmuştum sonuçta. 

Gönül Davası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin