AL'İZDİHAM

"KORKMA"

.
Ya bölümler fln iyi hoş da bi yorum atın be

Yoksa yorum sınırı gibi iğrenç bi şeye başvurabilirim
.
.
.

Herkes keyifle kahkaha atarken birden dış kapının sesi geldi. Biri dış kapıya vuruyor gibiydi. Ezham anında kapıya yönelirken arkasından ilerledim. "Sen burada kal" dese de onu umursamadın hatta ondan önce çıktım.

"Kime diyorum acaba?" diye arkamdan söylenmesini duysam da konağın büyük ve yemyeşil avlusunda kapıya doğru yürümeye devam ettim. Büyük kapı ben yolu yarılamışken açıldı.

Açıldığı gibi de Rezan'ı gördüm. Birden nefesim daralır gibi oldu, bu kadar yabancının arasında güvendiğim birini görmek kalbimi hızlandırdı.

"Mahi!" Rezan koşarak konaktan içeri girdi Arkasından da Adar girdi. Şaşkınlıktan olduğum yerde kalakaldım. "Rezan?" dedim şaşkınlıkla.

Rezan yanıma geldiği an birden beni kucakladı. Bu soğukta onun sıcak ve şefkatli kolları o kadar iyi hissettirdi ki ben farkında olmadan gözümden bir damla yaş düştü.

"Çok şükür! Çok şükür iyisin abisinin güzeli" acıyan yaramı veya bizi izleyen gözleri bir kenara bırakıp sağ kolumu kaldırıp ona sarıldım.

"Sakin ol iyiyim" dedim.

"iyisin" dedi nefes nefese ve geri çekildi. Adar da aynı şekilde bana sarılırken bu sefer daha çok şaşırmıştım. Adar sarılmayı veya duygularını belli etmeyi pek sevmezdi normalde ama şu anda nerdeyse ağlayacaktı.

"Sakin olsanıza. Ölmedim ben, ne bu haliniz?"

"Mahi! Ölmek deme artık!" diye Adar bir anda bağırınca ona yüzümü buruşturdum.

"İçeri geçelim içerde konuşuruz" dedi Ezham öne çıkarak.

"Abim haklı, içeri buyrun" konuşan kişi genç bir adamdı ama sanırım Ezham'ın kuzeniydi. Ezham'ın aksine vücudu heybetli değil zarif duruyordu, yüzü ise Zêrevan olduğunu kanıtlar nitelikte sert hatlara sahipti. Bembeyaz teninin aksine saçları siyaha yakın gözleri açık kahverengiydi.

Rezan sıkıntıyla kafasını sallarken Adar her an isyan başlatacakmış gibi sert bakıyordu. Ezham tarafından çekilince gözlerimi kuzenlerimden çektim. kolumu hafifçe tutarken bizi üst kata yönlendirdi. Arkamızdan Furkan, beyaz tenli adam ve bir erkek daha peşimizden geldi.

Rezan'nın gözlerinin kolumdaki ele kaydığını görmüştüm, hatta bıyık altından güldüğüne bile yemin edebilirdim.

Normal Mâhi sıtandartlarına göre fazla uysal davranıyordum çünkü. fakat etrafta o kadar Zêrevan erkeği varken Ezham'ı tersleyemezdim. Kimsenin bir şeyden haberi yoktu.

Üst katta başka büyük bir odaya girdik, burası daha modern döşenmişti. siyah ağırlıklı koltuk takımıyla birlikte oda güzel duruyordu. Ben tekli koltuklardan birine otururken Ezham da yanımdaki tekli koltuğa oturdu.