🐍Y/N BLACK (Draco Malfoy X Y/N)🐍

~AÇILAN KARTLAR~

(DRACO): Y/N ben küçük kardeşimin ölümüne şahit oldum!

Olduğun yerde kalakalırsın.

(Y/N): N-nasıl?

Draco'nun gözünden yaşlar süzülmeye başladı. Ona sıkıca sarılırsın.

(Y/N): Ağlama...lütfen.

Bunları söylerken sesin titriyordur. Kendini ağlamamak için tutarsın.

(DRACO): Eğer .. eğer bir dakika önce orda olsaydım o ölmeyecekti. Hepsi benim yüzümden oldu....

(Y/N): Bebeğim lütfen... lütfen kendini suçlama. Bana ne olduğunu anlatır mısın ?

Draco yüzünü boynuna gömer. Onun saçını okşamaya başlarsın. Draco'yu sakinleştirmeye çalışırsın.

(Y/N): Bebeğim lütfen bana bak.

Draco yüzünü boynundan ayırmaz. İki elinle Draco'nun yüzünü avuçlarına alırsın.

(Y/N): Bebeğim. Şu an senin sakin olmana  ihtiyacım var. Lütfen.

Draco avuç içlerini öper. Sende onun saçlarını öpersin. Draco göğsüne başını koyar. Sakince onun yanağını seversin. Draco bir süre sonra sakinleşmeye başlar.

(Y/N): İyi misin sevgilim?

Draco'ya bakarsın. Çoktan uyumuştur. Sende onu uyandırmamak için harekete etmeden uyursun.

                     —DRACO'DAN —

Uyandığımda saat gece 2 civarıydı.           Y/N'nin göğsünde uyuya kalmıştım. O da hala aynı halde uyuyordu. Beni uyandırmamıştı. Tanrım ben bu kızı hak edecek ne yapmıştım? O bir melekti. Olması gereken gökten çok uzak bir melek. O beni anlayan tek güzel melek. Ben fenalaştığımda beni sakinleştirmişti, beni rahatlatmıştı. O günde ne olduğunu hatırlamak hep bana acı veriyordu. Benim için lanetli bir gündü o gün. Kardeşimin asadan çıkan o yeşil ışıktan sonra nasıl yere yığıldığı, onu öldürmemesi için ölüm yiyen o pisliğe nasıl yalvardığımı. Herşeyi hatırlıyorum.
-O Gece-
(DRACO): Anne bu adamlar kim? Neden burdalar?

Annem sessiz hıçkırıklarla ağlıyordu. Sonra bir ses geldi

(?): Öldürün kızı!

Kız kardeşimi öldüreceklerdi.

(DRACO): Anne kardeşimi öldürecekler! Anne bir şey yap! Kardeşim! Ne olur öldürmeyin onu! Lütfen! Anne bir şey yap o daha küçücük!

Ölüm yiyenlere doğru gidecekken babam kolumdan yakaladı.

(LUCİUS): Olduğun yerde kal Draco!

Bir adam elindeki asayı kardeşime uzattı. Hayır onun ölümüne izin vermeyecektim. Babamın elinden kurtulup kız kardeşime doğru koşmaya başladım.

(?):AVADA KEDVRA!

Yeşil bir ışık uzmesi fırladı asadan. Yetişememiştim. Kardeşimin cansız bedeni yerde yatıyordu.

(DRACO): HAYIR! HAYIR HAYIR HAYIR! LAURA!

Laura'nın cansız bedenine doğru koştum. Yüzündeki korku ifadesi hala dah yüzündeydi. Kız kardeşime son kez sarıldım. Annem ve babamın bunun olmasına nasıl izin verdiklerini anlayamıyordum. Gözlerimden akan yaşlar birer birer yere düşüyordu. Annem koşarak yanıma geldi.Elini omzuma koydu.

(NARCİSSA): Draco lütfen gel hadi.

(DRACO): DOKUNMA BANA! SENİ PİS CANAVAR! ONUN ÖLMESİNE NASIL İZİN VERİRSİN! O DAHA 8 YAŞINDAYDI!