Wiersze, wierszydła, wierszyki

Matylda

Matylda - imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów macht ("siła, władza") oraz hiltia ("walka"). Oznacza więc: "ta, która jest silna, odważna w walce".

Matylda była tylko małą dziewczynką
bawiącą się lalkami.
Przestała nosić swoją kwiecistą sukienkę,
bo chciała ukryć obdarte kolana i ten wstyd,
bo chciała tylko spać sama we własnym pokoju.

Matylda była stażystką po studiach
w korporacji, jakich wiele.
Matylda kobietą biznesu chciała być,
lecz zamiast certyfikatu w ręce
wróciła z rozpiętą, pomiętą białą koszulą,
której już nigdy nie uprasuje.

Matylda była gwiazdą filmową
w gorącym Hollywood.
Pewnego wieczoru po wypiciu drinka
odpłynęła jednak gdzieś daleko.
Wróciła po ścieżce czerwonej krwi na udach,
pod czarną wieczorową sukienką.

Matylda była perfekcyjną panią domu,
przykładną żoną i matką.
Nie krzyczała - za ścianą przecież bawiły się dzieci.
Jej wybranek ściągał z niej fartuch,
który potem kazano jej zamienić na
sukienkę ciążową.
A ona myślała, że wystarczy zwykłe "nie".

Matylda miała siedemnaście lat, nazywali ją "dzieckiem specjalnej troski".
Koledzy z klasy ściągali z niej majtki,
a ona myślała, że to tylko zabawa.
Ale co to za zabawa, przez którą nie można   się uspokić?
Dostaje ataku, nie może złapac tchu, a ze strachu mnie się spódnicę w kratkę?

Matylda była odkrywcą, bo znalazła swoje miejsce na świecie....
I wtedy pierwszy raz to ktoś znalazł ją.
Nagą, skuloną, poranioną i prawie nieżywą.
Ku niej zwrócone były oczy, lecz nie
pomocne dłonie.
Teraz błąka się więc dalej,
lecz już nie po tym świecie -
może tam nie będzie sama....

Pytają cię, Matyldo w co byłaś ubrana,
mówią, że to twoja wina, bo prowokowałaś.
Wyzywają cię od dziwek, Matyldo
nie znając twojej historii.
Gdybym mogła-
przytuliłabym cię, otarła twoje łzy
i szepnęła do ucha, że nie jesteś sama,
a twoje imię nosiło wiele z nas...

8.III.2024. ~M