4. BÖLÜM; Lojman gezintisi

67 3 0
                                    

Bahçede girdiğimizde gördüğümüz bir banka oturmuş güvenliğin gelmesini bekliyorduk. Defne en sonunda oflayarak oturduğu yerden kalktı ellerini beline koyarak bana baktı. 

"Çok sıkıldım otumaktan Meyra. Hadi gel lojmanı gezelim." Defne'ye oturduğum yerden uyarıcı bakışlar attım.

"Saçmalama Defne. Otur oturduğun yere." Defne tabii ki laftan anlamadı ve kolumdan tutarak beni banktan kaldırdı. Ben ona baymış bakışlar atarken o bana sadece sırıttı. Ve yine koluma girerek lojmanı keşfetmeye başladık.

Minik bir çocuklar için yapılan oyun parkı vardı. Kocaman bir bina vardı. Biraz ilerde çimenlerin üzerine mayışmış bir şekilde yatan beyaz kediyi gördüm. Oldukça temiz duruyordu. Muhtemelen ev kedisiydi.

Yanına ulaştığımızda eğilerek kediyi sevmeye başladım. İlk başta değişik sesler çıkararak,  güvenmediğini belli etse de daha sonra gözlerini kapatarak onun başını okşamama izin verdi.

"Bir ismin var mı bilmiyorum..." Diye mırıldandım. "Ama eğer bir ismin yoksa, Cennet olsun adın. Cennet kadar temiz ve parlaksın..." İçime derin bir nefes çektiğim sırada çömeldiğim yerden kalktım ve Defne'yle ilerlemeye devam ettik.

Defne ileride gördüğü salıncakla olduğu yerde ellerini çırptı. Ne kadar onaylamasam da çok istediği için salıncağa oturdu ve onu sallamam için beklemeye başladı. Onu sallamaya başladım, gözlerini kapattığında kollarını iki yana açtı. O sırada sessiz adımlarla karşıdan gelen Yakup Güçlü'yü gördüm. İşaret parmağını sessiz olmam için dudağına bastırdı. Bende dediğine uyarak yanıma ulaştığında iki adım yana kaydım. Defne'nin arkasına geçerek Defne'yi sallamaya başladı.

Aslında tabloya dışarıdan bakıldığında her şey gayet açıktı. Birbirine aşık iki genç... Ve gelecekte olacak mutlu aile.

Bir süre sonra Yakup salıncağı sallamayı bıraktığında Defne hemen oturduğu yerden kalktı. Konuşarak arkasını döndü. "Meyra gerçekten çok teşe-" Kendisini sallayan kişinin ben değil de Yakup olduğunu gördüğünde dudakları şokla aralanırken gözleri kocaman açıldı.

"Sen..." Diye mırıldandı.

"Ben?" Dedi Yakup tek kaşını kaldırarak.

"Sen..." Defne kaşlarını çattı. Ellerini beline koydu. "Senin burda ne işin var?"

Bı sefer Yakup kaşlarını çattı. "Sen iyi misin? Hani burası lojman... Sonra ben de insanım. Normal bir insan gibi çöp atmaya çıktım."

Defne bu sefer susma hakkını kullandı. Bu sırada Yakup aklına bir şey gelmiş gibi ikimize baktı. "Asıl sizin burda ne işiniz var?"

Defne ile göz göze geldiğimizde Defne omuz silkti. "Hani bizde normal bir insanız." Dediğinde ona katıldım.

"E tabii doğal olarak."

"Dışarıda gezerken bir sarhoş bize yanaştı. Güvenlik bahçeye geçmemizi söyledi. Bizde bahçeye geçtik."

"Kim yanaştı size Defne?!"

Sevgilisini kıskanan erkek adayı... Harika.

Defne ve Yakup kendi aralarında hararetli bir şeyler konuşurken kulak misafiri olmamak için geldiğimiz yolu bu sefer tek başıma yürüdüm. Bankın yanına geldiğimde bankta oturan yapılı bir adamı görmemle duraksadım. Adam neredeyse bankı kaplıyordu! Kucağında az önce sevdiğim kedi vardı. Adama cilve yapıyordu.

MELDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin