5. Bölüm: İhanetin ilk izleri

528 55 391
                                    

"Gerçeği unutursan yalana aşık olursun."

End of beginning -Djo
Make you mine -Madison Beer
Heartbeat -Childish Gambino

Vlasov

Babamın aramasından sonra gergin bir şekilde ellerime baksam da hemen toparlandım. Babamdan artık daha güçlüydüm ve her şeyden önemlisi, artık büyümüştüm. Bakışlarım bana bakan Aleda'ya kaydı. Siyah saçlarını açık bırakmış, yeşil gözlerini kısarak bana bakıyordu. Bir an için gülümseyecektim, güzeldi. Dokunmaya kıyamayacağım kadar güzeldi. Ama yine de bunu Aleda'ya asla söylemezdim. Bildiklerimin ağırlığıyla gözlerimi ondan çektim.

"Koray Aleda'yı eve bırak. Motoruyla gelmedi." derken aklıma Aleda'nın motor sürdüğü görüntüler gelmişti. Koray başını salladığında Aleda'ya döndüm. Aleda bakışlarını Koray'dan çekerek bana baktı. "Seninle sonrasında konuşabilir miyiz? Bugün." kaşlarım çatılırken dudaklarımı yalayarak Doray'a baktım ve durum değerlendirmesi yaptım. "Evine uğrayabilirim." Aleda başını sallayarak onayladığında, Doray Risa'ya bakmadan dışarı çıkmıştı.

Aleda'ya son kez bakıp mekandan çıkmak için odadan ayrıldım. "Vlasov." Doray'ın sesiyle, durdum. Ona dönerken hala kızgın olduğumu biliyordum. Bunun olacağını biliyordum.

"Özür dilerim." Özrün geçirmediği çok hata vardı. Doray bunların farkında bile değildi.

"Özrünü istemiyorum Doray, bu iş artık büyüdü. Bir özürle kapatamıyoruz o yüzden tek istediğim susup geri çekilmen. Bırak halledeyim. Yaklaşma Doray." Doray başını sallasa da bunu yapmayacağını biliyordum. Lanet herifte köpek inadı vardı sanki.

Arabaya bindiğimizde Doray sessizdi, bunun için ona teşekkür bile edebilirdim. Başım ağrıyordu.

Arabayı babamın ağaçların içinde olan evinin önüne çektiğimde Doray inmem için beni bekledi. Nicolai Vlasov  oğlu hariç herkesi korkutuyordu.

Arabadan inip kapıya yürüdüm, kapı çalmadan açılırken Doray'a döndüm. "Orada ne derse desin konuşma." ikiletmeden başını salladı.

"Hoş geldiniz Vlasov Bey." yüzümü buruşturmamak için yüzümü buruşturdum. Kullanamadığım ismimin bu evde varlığı dahi yoktu. Soyadım değil ismim Vlasov'du bu evde.

"Hoş buldum Mia." babamın sarışın asistanı bana gülümseyip göz kırparken ona karşılık vermedim. Hem babamla yatıp hem oğluna göz koyamazdı. Otuz beşine daha iki gün önce girmişti.

"Babam salonda mı?" Doray varken odasında olmazdı. O odaya girmeyi başaran iki insan olmuştu. Annem ve ben.

"Evet." geri çekildiğinde içeri geçtim. Babam şömine başında sırtı bize dönük şekilde duruyordu. Bir eli cebindeydi ve üstünde takımı vardı. Onu en son ne zaman eşofmanla görmüştüm hatırlamıyordum bile.

"Vlasov." bize döndüğünde elindeki viskiyi gördüm. Hastalığın için fazla ağır değil mi baba?

"Ne yaptığın hakkında açıklama yapmak ister misin?" babam her şeyi öğrenebilirdi, Ragno'nun içine giren her adamı satın alabilir konuşturabilirdi. Suçu üstlenmem sadece sinirlenmesine neden olacaktı.

ELZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin